het uitdrukken van emoties bij mens en dier - Darwin Downloads ...

hfst.vii neergetrokken mondhoeken
val zouden de centrale fasciae van de voorhoofdsspier zich in tegengestelde
richting hebben samengetrokken, en zouden haar wenkbrauwen
een schuine stand hebben aangenomen, waardoor er vierkante
rimpels op haar voorhoofd zouden zijn ontstaan. Haar gelaat zou dan
nog duidelijker een toestand van neerslachtigheid, of beter gezegd van
verdriet, hebben uitgedrukt dan het nu deed.
Via stappen als deze kunnen we begrijpen waarom onze mondhoeken,
zodra er een trieste gedachte in onze hersenen opkomt, amper
waarneembaar naar beneden gaan, of de binnenste uiteinden van de
wenkbrauwen een beetje naar boven gaan, of beide bewegingen tegelijk,
onmiddellijk daarna gevolgd door een lichte tranenvloed. Er
wordt via allerlei gebruikelijke kanalen een golf van zenuwenergie
uitgezonden, die overal waar de wil, door de langdurige gewoonte,
niet veel mogelijkheid tot inmenging heeft verworven, invloed zal
uitoefenen. Bovengenoemde bewegingen mogen worden beschouwd
als rudimentaire overblijfselen van de krijsbuien, die in de babytijd zo
vaak en zo langdurig optreden. In dit geval zijn, evenals in vele andere
gevallen, de schakels die oorzaak en gevolg met elkaar verbinden bij
het totstandkomen van de verschillende uitdrukkingen op het menselijk
gelaat, werkelijk wonderbaarlijk, omdat zij ons de betekenis verklaren
van bepaalde bewegingen, die we onwillekeurig en onbewust
uitvoeren zodra er bepaalde kortstondige emoties in onze geest worden
opgeroepen.