het uitdrukken van emoties bij mens en dier - Darwin Downloads ...

hfst.v herkauwers
zeer sterk worden uitgezet. Dit vergroten van de neusgaten en het
snuiven, evenals het bonzen van het hart, zijn bewegingen die generatie
na generatie stevig geassocieerd zijn geraakt met de emotie van panische
angst; want om in volle vaart te kunnen wegstormen van de
oorzaak van de angst, is een paard gewend zich enorm in te spannen.
Herkauwers
Runderen en schapen zijn opmerkelijk in de zin dat ze in zeer geringe
mate hun emoties of gewaarwordingen laten blijken, behalve bij uitzonderlijke
pijn. Bij een razende stier is zijn woede alleen te merken
aan de manier waarop hij zijn kop met opgesperde neusgaten naar beneden
houdt, en aan zijn geloei. Ook schraapt hij vaak over de grond,
maar dat is heel anders dan het schuren van een ongeduldig paard,
want als de grond los is, gooit hij hele stofwolken omhoog. Ik denk dat
stieren dat doen wanneer ze door vliegen worden gehinderd, om ze
op die manier weg te jagen. Als wilde schapensoorten en gemzen
schrikken, stampen ze op de grond en fluiten ze door hun neus, wat
dient als een waarschuwingssignaal voor hun groepsgenoten. De muskus-os
uit het noordpoolgebied stampt bij een onverwachte ontmoeting
eveneens op de grond. 9 Hoe deze stampende beweging is ontstaan,
kan ik niet verklaren, want uit inlichtingen die ik heb ingewonnen
blijkt niet, dat deze dieren met hun voorpoten vechten.
Sommige soorten herten zijn, als ze woest zijn, veel expressiever
dan runderen, schapen of geiten, want zoals al is vermeld, trekken ze
hun oren naar achteren, knarsen met hun tanden, zetten hun haren
overeind, krijsen, stampen op de grond en zwaaien dreigend met hun
gewei. Op een dag kwam het Formosa-hert (Cervus pseudaxis) in de
dierentuin in een merkwaardige houding op me af, zijn snuit hoog opgeheven
zodat het gewei op zijn nek werd gedrukt, terwijl de kop zeer
schuin werd gehouden. Op grond van de uitdrukking in zijn ogen,
was ik er zeker van dat hij woest was. Hij kwam langzaam dichterbij
en zodra hij in de buurt van de ijzeren tralies kwam, deed hij zijn kop
niet omlaag om naar mij te stoten, maar trok hem plotseling in en sloeg
hem met grote kracht tegen de spijlen. De heer Bartlett heeft me verteld
dat sommige andere hertensoorten dezelfde houding aannemen
als ze razend zijn.
9. Land and Water, 1869, p. 152.
[131]
[132]