pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

Obowi¹zywanie aktu administracyjnego101stracji mo¿e stanowiæ jedn¹ z przes³anek zmiany lub uchylenia ostatecznejdecyzji na podstawie art. 155 k.p.a. 33 Co wiêcej, granice dozwolonych zmianna podstawie art. 155 k.p.a. wyznacza treœæ zgody 34 .Jednak nawet przy zgodzie nie jest dopuszczalna zmiana podmiotu decyzji.Zauwa¿yæ nale¿y, i¿ decyzje wydawane w trybie art. 155 k.p.a. opieraj¹siê na konstrukcji uznania administracyjnego. Prawa nabyte z decyzji s¹chronione uregulowaniem z art. 155 k.p.a. tylko w przypadku praw dobrzenabytych, taka ochrona nie s³u¿y prawom nabytym z decyzji zawieraj¹cejkwalifikowane wady 35 .Trzecia grupa wyj¹tków od zasady trwa³oœci decyzji to tzw. wyj¹tki odwo³alnoœcisubsydiarnej (art. 161 k.p.a.), stosowane warunkowo, gdyw inny sposób nie mo¿na usun¹æ zagro¿enia ¿ycia lub zdrowia ludzkiego,ewentualnie zapobiec powa¿nym szkodom dla gospodarki b¹dŸ wa¿nych interesówpañstwa. Uprawnienia te przys³uguj¹ ministrowi, a tak¿e wojewodziewobec decyzji organów samorz¹du terytorialnego z zakresu administracjirz¹dowej. Uchylenie lub zmiana w niezbêdnym zakresie mo¿e dotyczyæ ka¿-dej decyzji, prawid³owej i wadliwej, w ka¿dym czasie.Instytucja odwo³alnoœci ostatecznej decyzji administracyjnej stanowiklasyczn¹ postaæ dzia³ania w stanie wy¿szej koniecznoœci. Jest wyj¹tkiem odogólnej zasady trwa³oœci ostatecznej decyzji administracyjnej. Wyznaczonatreœci¹ tej zasady gwarancja, której wymiar wykracza ju¿ poza sferê procesow¹,podlega poœwiêceniu dla ochrony wskazanych w przepisie dóbr. Zmianalub uchylenie odnosi siê wy³¹cznie do decyzji ostatecznej. Wyznaczaj¹c zakresdecyzji podlegaj¹cych zmianie lub uchyleniu, kodeks pos³uguje siê dwomakryteriami: bezpoœrednim i poœrednim. Wprost mówi o „ka¿dej decyzjiostatecznej”, podkreœlaj¹c tym samym brak w istocie jakichkolwiek ograniczeñ.Te ostatnie wynikaj¹ jednak z kryterium poœredniego zawartegow formule: „je¿eli w inny sposób nie mo¿na usun¹æ stanu zagra¿aj¹cego”.Zmiana lub uchylenie decyzji nie ma charakteru nieograniczonego. Kodekswskazuje, ¿e dzia³ania te s¹ dopuszczalne wy³¹cznie w niezbêdnym zakresie.Podstawê uzasadniaj¹c¹ zmianê lub uchylenie decyzji ostatecznej wyznacza³¹czne wyst¹pienie dwóch przes³anek: 1) niemo¿noœæ w inny sposób wzruszeniadecyzji ostatecznej, 2) wyst¹pienie stanu zagra¿aj¹cego ¿yciu lub zdrowiuludzkiemu albo koniecznoœæ zapobie¿enia powa¿nym szkodom dla gospodarkinarodowej lub dla wa¿nych interesów pañstwa 36 .W orzecznictwie wskazuje siê, ¿e przepis art. 161 k.p.a. ma zastosowaniedo decyzji ostatecznych, które nie mog¹ byæ wzruszone na podstawie przepi-33 Wyrok SN z 14 marca 1991 r., III ARN 32/90, OSNCP 1992, nr 6, poz. 112.34 Wyrok NSA z 25 czerwca 1985 r., SA/Wr 351/85, ONSA 1985, nr 1, poz. 36.35 Wyrok NSA z 13 sierpnia 1997 r., III SA 917/96.36 G. £aszczyca, „Stan wy¿szej koniecznoœci” w ogólnym postêpowaniu administracyjnym,„Samorz¹d Terytorialny” 2007, nr 4, s. 65.