pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

118 Jaros³aw Dobkowskijako prowadz¹cy postêpowanie, kszta³tuj¹c tok czynnoœci wyjaœniaj¹cych jakbyna zasadzie dyspozycyjnoœci, mo¿e w ka¿dym stadium postêpowania zmieniæ,uzupe³niæ lub uchyliæ swoje postanowienie dotycz¹ce przeprowadzeniadowodu. Strona oraz uczestnicy na prawach strony nie s¹ przy tym pozbawieniinicjatywy dowodowej, mog¹ sk³adaæ ¿¹dania dowodowe. W œwietlenowej redakcji art. 7 na stronie spoczywa jedynie ciê¿ar przytoczenia (onusproferendi). Strona jest co najwy¿ej zobowi¹zana do wyjaœnienia okolicznoœcisprawy, ale nie do przedstawienia dowodów na te okolicznoœci (onus probanci).Wydaje siê, ¿e mo¿e ograniczyæ swój udzia³ w postêpowaniu do wskazaniazasz³oœci faktycznych w zakresie wniesionego ¿¹dania, bez obowi¹zku ichuprawdopodobniania. Jestem równie¿ zdania, ¿e w postêpowaniach wszczynanychna ¿¹danie strony dotychczasowe jej prawo do sk³adania wyjaœnieñzosta³o przekszta³cone w obowi¹zek wyjaœnienia. Dotyczy to jednak tylkowstêpnej fazy postêpowania administracyjnego i oznacza coœ wiêcej ni¿ tylkowskazanie ¿¹dania, ale tak¿e wzglêdnie precyzyjne okreœlenie jego zakresu– co bezpoœrednio rzutuje na przedmiot postêpowania. Niemniej jednak organ,do którego wniesiono ¿¹danie, w przypadku jakichkolwiek w¹tpliwoœcico do istoty sprawy w dalszym ci¹gu jest obowi¹zany wezwaæ wnioskodawcêdo sprecyzowania ¿¹dania. Z charakteru wezwañ wynika obowi¹zek wskazaniaskutku prawnego niezastosowania siê do wezwania (art. 54 § 1 pkt 6),które mo¿e w tym przypadku przybraæ postaæ rygoru przyjêcia przez organwskazanego tam przedmiotu i zakresu postêpowania.W innym wzglêdzie zmiana art. 7 mo¿e oznaczaæ obowi¹zek organu ustosunkowaniasiê do podnoszonych w trakcie postêpowania wyjaœniaj¹cegotwierdzeñ i wniosków strony. O ile w przypadku ¿¹dania strony dotycz¹cegoprzeprowadzenia dowodu organ powinien je uwzglêdniæ, je¿eli przedmiotemdowodu jest okolicznoœæ maj¹ca znaczenie dla sprawy, o tyle w przypadkuprzytoczenia przez stronê nowych okolicznoœci nie musi ich uczyniæ przedmiotemdowodu, ale zgodnie z zasadami przekonywania i ochrony zaufaniapowinien co najmniej wypowiedzieæ siê w tej kwestii w motywach rozstrzygniêciazawartych w uzasadnieniu faktycznym decyzji. Inaczej nowa regulacjaart. 7 okaza³aby siê merytorycznie pusta. Nie mo¿e byæ bowiem tak, ¿estrona jest z mocy prawa zobowi¹zana do wyjaœnienia okolicznoœci sprawy,ale prawem, a nie obowi¹zkiem organu prowadz¹cego postêpowanie jest odniesieniesiê do tych wyjaœnieñ.Ponadto stosowanie prawa administracyjnego w Polsce odbywa siê w sposóbzdecentralizowany. Ka¿dy organ jest samodzielny w orzekaniu, czemus³u¿¹ m.in. zasady ochrony w³aœciwoœci jako procesowego wymiaru ustawowejkompetencji organu administracji publicznej. Warto nadmieniæ, ¿e kompetencjêorganu administracyjnego postrzega siê odmiennie z punktu widzeniateorii i filozofii prawa. Nie jest to mo¿liwoœæ narzucenia swojej woliinnemu podmiotowi, ale mo¿liwoœæ udzielenia upowa¿nienia na podstawie