pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

W kwestii argumentacyjnego stosowania prawa administracyjnego115stracyjnego. We wspó³czesnych ustrojach pañstwowych systemu Ÿróde³ prawanie postrzega siê ju¿ wy³¹cznie jako piramidy aktów normatywnychz ustaw¹ zasadnicz¹ jako lex superior. Wystêpuje wiele oœrodków prawotwórczych(multicentryzm) o ró¿nej sile zwi¹zania administracji publicznej. Akceptujesiê wzrost znaczenia tzw. prawa sêdziowskiego czy orzeczniczychstandardów prawnych, gdzie prawo administracyjne stanowi przedmiot wyk³adnis¹dowej wi¹¿¹cej choæby w indywidualnej i konkretnej sprawie. Pojawiasiê sfera tzw. prawa miêkkiego, czyli struktur normatywnych niewyznaczaj¹cychzobowi¹zañ, ale swoiste oczekiwania, które podobnie jak klauzulegeneralne s¹ prób¹ transformowania do porz¹dku prawnego wartoœci innychsystemów normatywnych. Pojawia siê tak¿e ca³a sfera funkcjonalnych (niezorganizowanych)Ÿróde³ prawa administracyjnego, niewy³amuj¹cych siêz zamkniêtego w Konstytucji 22 rodzajowego uk³adu podstaw i granic prawnych,ale maj¹cych naturê wspomagaj¹c¹ proces decyzyjny. Teoria argumentacji,rozumiana jako pewna doktryna prawna czy metoda analizy obowi¹zuj¹cegoprawa, mo¿e byæ pomocna w pracy na Ÿród³ach, przy wyznaczaniuistniej¹cych w danym miejscu i czasie zasad i regu³ prawnych. Pomijaj¹cju¿ zagadnienie tzw. prawa sêdziowskiego, a tak¿e mo¿liwoœci odwo³ywaniasiê w stosowaniu prawa administracyjnego do praktyk zwyczajowych czynorm konsensualnych uznanych za prawotwórcze, które s¹ na ogó³ doœærozpoznane i spetryfikowane, chcia³bym zatrzymaæ siê jeszcze na chwilê naproblematyce soft law i mo¿liwoœciach, jakie niesie teoria argumentacjiw kwestii wykorzystania prawa miêkkiego w procesie stosowania prawaadministracyjnego.Procesy globalizacji i europeizacji (dok³adniej – westernizacji) spowodowa³y,i¿ prawo administracyjne wychodzi coraz czêœciej z ram porz¹dku pañstwowego.Zauwa¿alny jest wp³yw ró¿nego rodzaju organizacji, których organyb¹dŸ to wykonuj¹c uprawnienia powierzone im przez pañstwa dowspólnej realizacji, b¹dŸ te¿ zacieœniaj¹c wspó³pracê miêdzynarodow¹, tworz¹standardy i zasady zastêpuj¹ce czasem Ÿród³a prawa krajowego. Oznaczato, ¿e prawo administracyjne podlega procesom internacjonalizacji. Choæ administracjeposzczególnych pañstw dalej dzia³aj¹ na podstawie ustaw, w corazwiêkszym zakresie s¹ anga¿owane w realizacjê ponadpañstwowychi wspólnotowych regulacji prawnych. W konsekwencji w systemie Ÿróde³ prawaadministracyjnego, opieraj¹cym siê dotychczas na hierarchii krajowychaktów normatywnych, ujawniaj¹ siê zewnêtrzne sk³adniki jakoœciowe, rodz¹ceoczekiwania lub nawet powinnoœci wzglêdem krajowych organów administracjipublicznych. Trudno jednak w realiach polskich formu³owaæ postulatyorzekania na podstawie zasad, standardów czy polityk publicznych.22 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483z póŸn. zm.).