pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

Walka z terroryzmem z perspektywy prakseologii169zespó³ pierwszy stosuje j¹, wystêpuj¹c jako zespó³ drugi. Czyni tak po to, abyusposobiæ nieprzyjaŸnie otoczenie wobec zespo³u drugiego.Rudniañski podkreœla, i¿ zdziwienie licznych publicystów, socjologówi politologów z powodu tzw. narastaj¹cej fali terroryzmu nie jest uzasadnione25 . By³oby raczej niezrozumia³e, gdyby rzecz siê mia³a inaczej. Przy corazdalej postêpuj¹cym instrumentalnym traktowaniu norm moralnych w walceniezbrojnej przemoc fizyczna i psychiczna, jako jeden z istotnych elementówtej walki, z koniecznoœci ulegaæ musi eskalacji, zarówno w sensie czêstoœci jejstosowania, jak i liczby objêtych ni¹ osób i zespo³ów neutralnych wobecwalcz¹cych stron. Sprawa stosowania przemocy fizycznej przedstawia siênieco inaczej – z punktu widzenia ogólnej metodyki walk niezbrojnych– wtedy, gdy w obrêbie tego samego pañstwa walcz¹ ze sob¹ strony, z których¿adna nie wchodzi w sk³ad aparatu pañstwowego, czyli nie mo¿e zastosowaæprzemocy w sposób legalny. Dzieje siê tak równie¿ wtedy, gdy wystêpuj¹liczne dzia³ania o charakterze kooperacji negatywnej miêdzy ponadnarodowymiorganizacjami handlowymi lub przemys³owymi, albo gdy dzia³ania tegorodzaju wystêpuj¹ miêdzy dwoma pañstwami.W pierwszym z wymienionych przypadków przemoc fizyczna wobec stronyprzeciwnej bywa stosowana czêœciej lub rzadziej, zale¿nie od rodzajudzia³alnoœci danego zespo³u. Tak np. czêsto stosowana bywa w zespo³achprzestêpczych lub czêœciowo przestêpczych, rzadko w zespo³ach zajmuj¹cychsiê dzia³alnoœci¹ w zasadzie nieprzestêpcz¹. Stosowanie przemocy fizycznejw stosunku do osób lub zespo³ów neutralnego otoczenia jest tutaj na ogó³niecelowe (z wyj¹tkiem sytuacji, gdy stanowi to istotny element dzia³aniadanego zespo³u), gdy¿ nie przybli¿a osi¹gniêcia zwyciêstwa. Jest zaœ niecelowetylko dlatego, ¿e i w takich przypadkach stosuje siê przemoc wobec osóbpostronnych z powodu koniecznoœci unikniêcia przecieków informacyjnych.W drugim przypadku, tj. czêœciowej walki niezbrojnej spó³ek miêdzy- czyte¿ ponadnarodowych, sprawa przedstawia siê podobnie jak w przypadkuopisanym wy¿ej. Istniej¹ wszak¿e, zdaniem cytowanego powy¿ej autora, dwawyj¹tki. Pierwszy polega na tym, ¿e stosowanie sporadycznej przemocy wobecotoczenia (nie zaœ przeciwnika) przybiera czêsto charakter sporadycznejwalki zbrojnej, do której zachêcane s¹ lub zmuszane przez jedn¹ z walcz¹cychstron poszczególne zespo³y otoczenia, a walka ta sprzyja jednej ze stronwalcz¹cych, szkodz¹c zarazem przeciwnikowi. Trudno tu zatem mówiæo przemocy fizycznej w szerokim sensie tego s³owa, lecz trudno równie¿mówiæ o jej braku. Mamy tu do czynienia ze specyficznym przypadkiemterroryzmu – na skalê pañstw; jest to przemoc fizyczna stosowana wobecotoczenia po to, by szkodziæ przeciwnikowi. Drugi wyj¹tek dotyczy ponadnarodowychorganizacji przestêpczych, gdzie przemoc fizyczna, zarówno wobec25 J. Rudniañski, op. cit., s. 38.