pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

UWM2011Studia Prawnoustrojowe 13125Jan GalsterUniwersytet Warmiñsko-MazurskiUnia Europejska jako definiendumPostêp integracji europejskiej przeœledziæ mo¿na tak¿e za pomoc¹ „onomastycznego”kryterium: ewolucja dystynkcji objaœniaj¹cych status UE ujawniapotencja³ innowacyjny tego procesu.Ju¿ w latach piêædziesi¹tych ubieg³ego wieku pojawi³a siê kategoriasupranacjonalnoœci (ponadnarodowoœci) jako atrybutu Wspólnot Europejskich1 . Z kolei w latach szeœædziesi¹tych W. Hallstein pos³u¿y³ siê wobec WEterminem: „wspólnota prawa” 2 . W 1993 r. A. von Bogdandy okreœli³ UEmianem nowego typu w³adztwa 3 . Nied³ugo potem niemiecki Federalny Trybuna³Konstytucyjny nazwa³ Uniê zespoleniem pañstw 4 . Przez d³ugi okresdefiniowano WE/UE – w œlad za H.P. Ipsenem – celowym zwi¹zkiem 5 .Definiens w interesuj¹cej nas tu kwestii stanowiæ mog¹ tak¿e pewneprocesy, które opinio doctoris przypisuje czêsto integracji: federalizacja, konstytucjonalizacjaczy te¿ wreszcie etatyzacja UE. Spróbujmy zatem, zgodniez tytu³owa sugesti¹, poddaæ przywo³ywane powy¿ej konotacje przynajmniejelementarnej egzegezie.Za reprezentatywn¹ co do zjawiska supranacjonalnoœci organizacji miêdzynarodowejin abstracto uznaæ nale¿y wypowiedŸ H. Schermesa 6 , wed³ugktórego typizowane jest ono poprzez nastêpuj¹ce przes³anki:1. Decyzje organizacji musz¹ wi¹zaæ rz¹dy cz³onkowskie.2. Organ podejmuj¹cy decyzje jest niezale¿ny od wspó³pracy wszystkichpartycypuj¹cych rz¹dów pañstw cz³onkowskich. Niezale¿noœæ ta okreœlana1 Por. m.in. E.B. Haas, The uniting of Europe: Political, social and economic forces, 1950––1957, Stanford 1958, s. 58.2 W. Hallstein, Die EWG – eine Rechtsgemeinschaft, Ehrepromotion. Universität Padua,12 März 1962, [w:] T. Oppermann (Hrsg.), Walter Hallstein. Europäische Reden, Stuttgart 1979,s. 341.3 A. von Bogdandy, Supranationale Union als neuer Herrschaftstypus, Integration 1993, s. 210.4 BVerf. GE 89, 155.5 H.P. Ipsen, Europäisches Gemeinschaftsrecht, Tübingen 1972, s. 196.6 H. Schermes, International Institutional Law, Leiden 1972, s. 20.