pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

142 Mieczys³aw GoettelPrzekazanie zwierzêcia podmiotowi wskazanemu w art. 7 ust. 1 lub(w sytuacjach wskazanych w art. 7 ust. 1c u.o.z.) innemu podmiotowi nieoznacza przeniesienia na ten podmiot nie tylko prawa w³asnoœci, ale nawetw³adania analogicznego do posiadania. Nale¿y przyj¹æ, ¿e podmiotowi temubêdzie przys³ugiwa³o w stosunku do zwierzêcia w³adztwo podobne do tego,jakie wzglêdem rzeczy sprawuje dzier¿yciel. Od chwili przekazania wspomnianypodmiot bêdzie faktycznie w³ada³ zwierzêciem za jego w³aœciciela lubinn¹ osobê utrzymuj¹c¹ zwierzê (opiekuna), natomiast w razie uprawomocnieniasiê orzeczenia s¹du w sprawie przepadku zwierzêcia, w³adanie powy¿-sze bêdzie wykonywane za Skarb Pañstwa, który z t¹ chwil¹ staje siê w³aœcicielemzwierzêcia.IV. Omówiony wy¿ej œrodek w postaci czasowego odebrania zwierzêcia,aczkolwiek stanowi (w razie zastosowania go wzglêdem w³aœciciela) dalekoid¹ce ograniczenie atrybutów w³aœcicielskich, nie oznacza jeszcze utraty prawaw³asnoœci. Taki skutek poci¹ga za sob¹ dopiero wydanie przez s¹d rozstrzygniêciao przepadku zwierzêcia.Œrodek ten mo¿e byæ orzeczony wy³¹cznie w nastêpstwie skazania osobyza przestêpstwo okreœlone w art. 35 ust. 1 i 2 u.o.z. Jego postaæ podstawowa(art. 35 ust. 1) polega na zabiciu, uœmierceniu lub dokonaniu uboju zwierzêciaz (naruszeniem wskazanych w tym¿e artykule przepisów u.o.z.) albo naznêcaniu siê nad zwierzêciem w sposób okreœlony w art. 6 ust. 2 u.o.z. Z koleipostaæ kwalifikowana przestêpstwa (art. 35 ust. 2) wyra¿a siê w dokonaniuopisanego wy¿ej czynu ze szczególnym okrucieñstwem 16 . Oczywiœcie, zewzglêdu na przedmiot prowadzonych rozwa¿añ, interesowaæ nas bêdzie taczêœæ dyspozycji art. 35 ust. 1 i 2 u.o.z., która dotyczy znêcania siê nadzwierzêciem w sposób okreœlony w art. 6 ust. 2 u.o.z. W razie bowiem pozbawienia¿ycia zwierzêcia rozstrzyganie w przedmiocie przepadku jest z przyczynoczywistych bezprzedmiotowe. Orzeczenie s¹du o przepadku zwierzêciamo¿e mieæ, w myœl art. 35 ust. 2 u.o.z., charakter fakultatywny (w stosunkudo sprawcy czynu w jego postaci podstawowej) albo obligatoryjny (w stosunkudo sprawcy czynu w jego postaci kwalifikowanej). Mo¿e byæ onowydane (bez wzglêdu na jego fakultatywny lub obligatoryjny charakter)16 Szczegó³owa analiza ustawowych znamion tego przestêpstwa, a tak¿e problem zbieguart. 35 ust. 1 i 2 u.o.z. z przepisami innych ustaw jest przedmiotem opracowania M. Gabriela--Wêglowskiego, Przestêpstwa przeciwko humanitarnej ochronie zwierz¹t, Toruñ 2008, s. 83–113i 137–145. Zob. te¿ rozwa¿ania w tej materii innych autorów: W. Radecki, Ustawy..., s. 163–169;M. Bojarski, W. Radecki, Pozakodeksowe prawo karne, t. II: Przestêpstwa gospodarcze orazprzeciwko œrodowisku. Komentarz, Warszawa 2003, s. 353–370; M. Mozgawa, Prawnokarnaochrona zwierz¹t, Lublin 2002, s. 16–22 i 26–28; idem, [w:] Prawna ochrona zwierz¹t..., s. 168–177;W. Kotowski, B. Kurzêpa, Przestêpstwa pozakodeksowe. Komentarz, Warszawa 2007, s. 170–176oraz S. Rogala-Walczyñska, Prawnokarna ochrona zwierz¹t, „Prokurator” 2009, nr 3–4, s. 97–101i 102–105.