pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

W kwestii argumentacyjnego stosowania prawa administracyjnego123Niemniej jednak trzeba podzieliæ stanowisko autorów, ¿e bez teorii argumentacjitrudno wdro¿yæ do dzia³alnoœci administracyjnej samowykonalnezobowi¹zania miêdzynarodowe, bezpoœrednio skuteczne prawo europejskie,standardy zalecane organizacji miêdzynarodowych i ich organów, prejudycjalneorzeczenia trybuna³ów miêdzynarodowych. Nie mo¿e byæ bowiem tak,¿e jednostka dozna skutecznej ochrony prawnej dopiero w postêpowaniuprzed s¹dem administracyjnym.Chcia³bym tak¿e zwróciæ uwagê, ¿e z doktrynalnego punktu widzeniawyró¿nione w literaturze przedmiotu teoretyczne modele stosowania prawa,w tym zw³aszcza typ administracyjny 39 , nie s¹ zamkniête na omawian¹koncepcjê. Zw³aszcza stworzony przez J. Borkowskiego orzeczniczy modelstosowania prawa 40 , w którym organ administracji podejmuje decyzjê stosowaniaprawa w sytuacji sporu o prawo lub nieustalenia stanu prawnego,wydaje siê byæ najbardziej otwarty na naukow¹ recepcjê wêz³owych elementówteorii argumentacji.Mo¿e tak¿e trzeba szerzej zdyskontowaæ doœwiadczenia zwi¹zane z funkcjonowaniemtrybu podzia³u, scalania czy wymiany nieruchomoœci, polegaj¹cegona szerszym w³¹czeniu stron w podejmowanie rozstrzygniêcia (zacieœnieniuwspó³pracy organu administracyjnego i wnioskodawców) i ograniczeniuuprawnieñ orzeczniczych organu administracji do aktu zatwierdzania przed-³o¿onego projektu podzia³u, scalania czy wymiany nieruchomoœci. Przyk³adykojurysdykcji w za³atwianiu tego typu spraw s¹ bardzo wymowne, gdy¿ zastosowanetam œrodki prawne bardziej o charakterze konsultatywnym, mniejinterwencyjnym, nie wi¹¿¹ siê z wycofaniem pañstwa z jurysdykcji administracyjnejczy z potrzeb¹ zmian techniki administracyjnoprawnej regulacjistosunków spo³ecznych w prawie materialnym.Na koniec przytoczê powszechnie znan¹ arystotelesowsk¹ tezê, ¿e czymwiêksze s¹ umiejêtnoœci argumentacyjne prawników, tym wy¿szy poziom prawa(a w domyœle – praworz¹dnoœci). Maksyma ta nie powinna jednak dotyczyæjedynie administracji ujmowanej responsywnie, postmodernistycznie, ale tak-¿e klasycznie czy pozytywistycznie. St¹d te¿ widzê mo¿liwoœci ³¹czenia elementówsylogistycznych i argumentacyjnych w stosowaniu prawa administracyjnego.Jednak¿e de lege lata jest to w pewien sposób ograniczone.39 W. Dawidowicz, O stosowaniu prawa przez organy administracji, „Zeszyty NaukoweWydzia³u Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdañskiego”, Prace Instytutu Administracjii Zarz¹dzania 1981, nr 4, s 67 i n.; J. Wróblewski, Stosowanie prawa, [w:] W. Lang, J. Wróblewski,S. Zawadzki, Teoria pañstwa i prawa, Warszawa 1986, s. 454 i n.; L. Morawski, Wstêp doprawoznawstwa, Toruñ 2002, s. 98 i n.40 J. Borkowski, Normy prawa materialne i formalne a pojêcie procedury administracyjnej,„Studia Prawno-Ekonomiczne” 1982, nr XXVIII, s. 30 i n., idem, Normy formalne prawaadministracyjnego a procedura administracyjna, „Acta Universitatis Wratislaviensis” nr 857,Prawo. CXLIII 1985, s. 36 i n.; B. Adamiak, J. Borkowski, Metodyka pracy sêdziego w sprawachadministracyjnych, Warszawa 2009, s. 76 i n.