pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

164 Brunon Ho³ystw szeregach przeciwnika itd., a tak¿e te klasyczne sposoby walki, których niemo¿e zastosowaæ pierwszy zespó³, walcz¹c niejawnie. Jest to spotykany czêstoprzypadek, gdy jedna ze stron walczy – w ka¿dym razie do pewnegomomentu – tylko skrycie, druga zaœ walczy zarówno jawnie, jak i skrycie.Zwyciê¿a na ogó³ ta strona, po której aktywnie siê opowiadaj¹ – wystêpuj¹cczêsto, lecz nie zawsze, przeciwko stronie drugiej – te zespo³y (lub jednostki)otoczenia, które posiadaj¹ najwiêksze zasoby czy te¿ „moc spo³eczn¹”. Niezawsze przy tym czyni¹ to w sposób jawny.Warto rozpatrzyæ te istotne cechy walki w gêstym otoczeniu spo³ecznym,jakie zosta³y zasygnalizowane w przytoczonym wy¿ej przyk³adzie. Wysokistopieñ skrytoœci w gêstym otoczeniu spo³ecznym jest w wiêkszoœci przypadkówwarunkiem koniecznym powodzenia walki. Chodzi tu o wszelkie rodzajeskrytoœci, pocz¹wszy od tego, kiedy przeciwnikowi nie ujawnia siê, i¿ prowadzisiê z nim walkê, a¿ po skrywanie przed szeregowymi cz³onkami w³asnegozespo³u rzeczywistych celów walki i stosowanych metod. Zale¿nie od sytuacjioraz od etapu walki stosowane s¹ ró¿ne stopnie skrytoœci wobec otoczenia,wobec przeciwnika oraz wobec cz³onków w³asnego zespo³u. Zdaniem Rudniañskiegozachowanie skrytoœci, tzn. nieujawnianie w³asnych zamierzeñ,a czêsto w³asnej broni i w³asnych si³ przed przeciwnikiem, stosowane by³oprawdopodobnie od chwili, gdy rozpoczê³y siê miêdzy ludŸmi walki zbrojnei niezbrojne 19 . Jest równie¿ oczywiste, ¿e po to, aby niepo¿¹dane informacjenie dotar³y do przeciwnika, nie mog¹ one byæ w jakikolwiek sposób ujawnianeani otoczeniu, ani te¿ w wielu wypadkach szeregowym cz³onkom w³asnegozespo³u. Mog¹ byæ natomiast ujawniane informacje celowo wprowadzaj¹cew b³¹d przeciwnika. Kwestie te zreszt¹ s¹ w znacznej mierze uwzglêdnianew klasycznych regu³ach walki.Istotny jest te¿ stopieñ skrytoœci oraz liczba spraw skrytoœci¹ objêtych.Zarówno jedno, jak i drugie ulec musia³o w gêstym otoczeniu spo³ecznympowa¿nemu wzrostowi przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze – imwy¿szy stopieñ z³o¿onoœci w stosunkach miêdzy ludŸmi i zespo³ami ludzkimi,a tak¿e im wiêkszy stopieñ wzajemnej zale¿noœci, tym wiêcej ró¿nego rodzajuzdarzeñ, szybszy i bardziej zró¿nicowany oraz bardziej zmienny ruch w danymœrodowisku. Trudniej wiêc przewidzieæ, które informacje mog¹ w dalszejlub bli¿szej przysz³oœci okazaæ siê szkodliwe dla danej strony. Taktyka minimalizacjiryzyka nakazuje – ze wzglêdu m.in. na trudn¹ do przewidzenia przysz³¹reakcjê zmieniaj¹cego siê otoczenia i równie¿ zmieniaj¹cego siê przeciwnika(przeciwników), a st¹d wci¹¿ zmieniaj¹cych siê sytuacji – nieujawnianie nawettych danych, których ujawnienie w danej chwili nie stanowi zagro¿enia. Dotyczyto szczególnie walk na szczeblach mikro i œrednim. Na szczeblu makrozmiany nie nastêpuj¹ tak szybko i s¹ ³atwiejsze do przewidzenia.19 J. Rudniañski, op. cit., s. 27.