pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

W kwestii argumentacyjnego stosowania prawa administracyjnego113s³anki, staj¹ siê subiektywnymi motywami organu wydaj¹cego decyzjê 13 . Decydentz obowi¹zuj¹cych przepisów prawa „czerpie œwiadomoœæ, ¿e powinienpost¹piæ w okreœlony sposób i kszta³tuje w sobie przekonanie, ¿e ten wybranysposób jest najlepszy z mo¿liwych” 14 . Niemniej jednak zastosowanie teoriiargumentacji nie ogranicza siê jedynie do ratio decidendi, ale rozci¹ga tak¿ena modus procedendi.Warto zauwa¿yæ, ¿e nastêpuj¹ wyraŸne przemiany w stosowanych œrodkachtechniki prawodawczej. Tendencj¹ œwiatow¹ jest rozluŸnienie systemówprawnych czy – inaczej rzecz ujmuj¹c – wzbogacanie tradycyjnej legislacjiprzez szerokie wykorzystywanie w hipotezach i dyspozycjach przepisów klauzulgeneralnych i pojêæ niedookreœlonych. Obrazowo u¿ywa siê na okreœlenietego procesu terminu „ucieczka w klauzule generalne” 15 . Zw³aszcza klauzulegeneralne, które w warunkach rozwoju technologicznego, wszechobecnegorelatywizmu moralnego czy ujmowania teraŸniejszoœci jako czasów ponowoczesnych,dla których zmiennoœæ, konflikt czy nawet zagro¿enie s¹ czymœnormalnym, zmuszaj¹ do przemian w decyzyjnym modelu stosowania prawa.Na Zachodzie mówi siê ju¿ o kryzysie legislacji opartej na przymusie orazzwi¹zku istoty prawa z jego w³adczoœci¹ oraz egzekwowalnoœci¹ i proponujesiê legislacjê komunikacyjn¹ opart¹ na proœbie 16 . Widoczny jest zatem kryzysdedukowania nastêpstw prawnych z norm na zasadzie konsekwentnegozestawiania przes³anek – wiêkszej (prawo) i mniejszej (fakty). Ten sposób nieuwzglêdnia bowiem dostatecznie moralnoœci administracyjnej, zasad wspó³-¿ycia spo³ecznego czy etyki zawodowej. Hermeneutyka, ze wzglêdu szerokieodwo³ywanie siê do intuicji i relatywizmu, nie daje w takich sytuacjachpewnoœci. Teoria argumentacji jest natomiast bardziej kompromisowa, alenie wszêdzie mo¿e byæ zastosowana. Moim zdaniem, w stosowaniu prawaadministracyjnego teoria argumentacji mo¿e byæ obecnie uznana za determinantêparaprawn¹ 17 (dowolnoœciow¹ 18 ). W polskim prawie administracyjnymistnieje bowiem – w przypadku braku wyraŸnych podstaw ustawowych – bezwzglêdnyzakaz rozstrzygania spraw indywidualnych na zasadzie poczucia13 J. Zimmermann, Znaczenie uzasadnienia rozstrzygniêcia organu administracji publicznejdla orzecznictwa s¹dowoadministracyjnego, „Zeszyty Naukowe S¹downictwa Administracyjnego”2010, nr 5–6 (32–33), s. 512.14 Ibidem.15 L. Morawski, Instrumentalizacja prawa (zarys problemu), „Pañstwo i Prawo” 1993,nr 3, s. 20.16 W. Witteveen, B. van Klink, Why Is Soft Law Really Law? A Communicative Approachto Legislation, “Regelmaat. Journal for Legislative Studies” 1999, nr 3, s. 126 i n. Zob. tak¿eP. Skuczyñski, Soft law w perspektywie teorii prawa, [w:] System prawny a porz¹dek prawny,pod red. O. Boguckiego, S. Czepity, Szczecin 2008, s. 325 i n.17 Na temat determinant decyzji administracyjnych zob. J. Borkowski, Decyzja administracyjna,Warszawa 1970, s. 137 i n.18 Na temat tego typu determinant zob. F. Longchamps, Za³o¿enia nauki administracji,Wroc³aw 1993, s. 104 i n.