pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

138 Mieczys³aw Goettelprezydenta miasta). Nale¿y przyj¹æ, ¿e decyzja w tym wypadku powinna byæpodjêta przez organ niezw³ocznie 7 .Jak wiêc widaæ, w regulacjach u.o.z. zosta³y przewidziane dwa trybypostêpowania w tej sprawie. W razie wyst¹pienia okolicznoœci tzw. zwyczajnychdopiero po wydaniu decyzji przez w³aœciwy organ nastêpuje podjêcieczynnoœci zmierzaj¹cych do fizycznego odebrania zwierzêcia, natomiastw postêpowaniu odnosz¹cym siê do „wypadków niecierpi¹cych zw³oki” czynnoœcite poprzedzaj¹ podjêcie decyzji 8 . W tej drugiej sytuacji decyzja sankcjonujewiêc zaistnia³y stan.G³ównym elementem powy¿szej decyzji jest rozstrzygniêcie w przedmiocieczasowego odebrania zwierzêcia. „Odebranie czasowe” nale¿y interpretowaæjako pozbawienie w³aœciciela lub opiekuna w³adztwa nad zwierzêciem naczas przemijaj¹cy, tzn. do chwili wydania przez s¹d stosownego orzeczeniaalbo do momentu utraty przez decyzjê mocy z innych przyczyn (o czymbêdzie mowa dalej). Organ wydaj¹cy decyzjê w tej sprawie nie tylko nie jestobowi¹zany do oznaczenia okresu, na jaki nastêpuje odebranie zwierzêcia 9 ,ale nie ma wrêcz takiej mo¿liwoœci, poniewa¿ nie wiadomo, kiedy dojdzie dowydania orzeczenia s¹dowego (utraty mocy przez decyzjê). W treœci decyzjizostaje równie¿ zamieszczone postanowienie o przekazaniu zwierzêciauprawnionemu podmiotowi. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt a–c u.o.z. podmiotemtym, w zale¿noœci od kategorii zwierzêcia, jest:a) schronisko dla zwierz¹t – w odniesieniu do zwierzêcia domowego lublaboratoryjnego;b) pañstwowa jednostka organizacyjna prowadz¹ca gospodarstwo rolne– je¿eli chodzi o zwierzê gospodarskie;c) ogród zoologiczny lub schronisko dla zwierz¹t – w wypadku zwierzêciawykorzystywanego do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych,sportowych lub utrzymywanego w ogrodzie zoologicznym.Kategorie zwierz¹t, do których odnosi siê powy¿sze uregulowanie, niepozostaje w pe³nej zgodnoœci z kategoriami zwierz¹t krêgowych wymienionychw art. 2 u.o.z. okreœlaj¹cym zakres przedmiotowy ustawy. Zauwa¿a siêmianowicie, ¿e w treœci art. 7 ust. 1 u.o.z. zosta³y pominiête zwierzêta wykorzystywanedo celów specjalnych (co zapewne wynika z za³o¿enia, ¿e w praktyceprzypadki znêcania siê nad nimi zapewne nie wchodz¹ w rachubê) orazzwierz¹t wolno ¿yj¹cych 10 .7 Tak trafnie W. Radecki w: Ustawy..., s. 67.8 Wyrok WSA w Szczecinie z 8 listopada 2006 r., II SA/Sz 587/06, teza 1, LEX nr 523941.9 Takie jest stanowisko judykatury: zob. tezê 2 wyroku cyt. w przypisie poprzednim orazwyrok WSA w Szczecinie z 1 czerwca 2004 r., SA/Sz 1197/02, teza 1, LEX nr 523943.10 W. Radecki (Ustawy..., s. 64) ocenia tê lukê prawn¹, powo³uj¹c siê tytu³em przyk³aduna unormowania ustawy z 13 paŸdziernika 1995 r. – Prawo ³owieckie (Dz.U. z 2005, nr 127,poz. 1066, z póŸn. zm.), której art. 9 ust. 2 zezwala w szczególnych wypadkach na chwytaniei przetrzymywanie zwierz¹t ³ownych. Problem ten da³oby siê rozwi¹zaæ zamieszczaj¹c w treœciart. 7 ust. 1 pkt c (po przecinku) sformu³owanie: „je¿eli jest to inne zwierzê”.