pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

140 Mieczys³aw Goettelrz¹dzania zwierzêciem (wyzbycia siê jego w³asnoœci albo obci¹¿enia jej ograniczonymprawem rzeczowym – w praktyce najczêœciej u¿ytkowaniem), jakrównie¿ uprawnieñ wchodz¹cych w sk³ad atrybutu korzystania, a polegaj¹cychna dysponowaniu zwierzêciem w drodze czynnoœci prawnych (np. wynajêciulub wydzier¿awieniu) 13 . Nie ma zatem, jak nale¿y s¹dziæ, ¿adnych przeszkód,aby w³aœciciel swoje zwierzê (które zosta³o mu czasowo odebrane)sprzeda³, obci¹¿y³ u¿ytkowaniem na rzecz innej osoby, wynaj¹³ itd. Aktualnestaje siê w zwi¹zku z tym pytanie, jak przedstawia siê kwestia dalszego obowi¹zywaniadecyzji o czasowym odebraniu, zw³aszcza w kontekœcie art. 7ust. 6 u.o.z., który przewiduje tylko jeden przypadek utraty mocy obowi¹zuj¹cejdecyzji, mianowicie orzeczenie przez s¹d w trybie art. 35 ust. 3 u.o.z. przepadkuzwierzêcia (a tak¿e w razie umorzenia postêpowania karnego w tej sprawie).Sytuacja wydaje siê prostsza, gdy dotychczasowy w³aœciciel zwierzêciazbywa je osobie trzeciej (w³asnoœæ zwierzêcia przechodzi na nabywcê). Poniewa¿art. 35 ust. 3 u.o.z. dopuszcza przepadek wy³¹cznie w stosunku do osobyznêcaj¹cej siê nad zwierzêciem, bêd¹cej zarazem jego w³aœcicielem 14 , przetowydanie przez s¹d karny orzeczenia w tym przedmiocie nie bêdzie mo¿liwe.W konsekwencji nale¿y przyj¹æ, ¿e decyzja o czasowym odebraniu traci sw¹moc, zaœ zwierzê powinno byæ wydane nowemu w³aœcicielowi.Czy zaprezentowana wy¿ej wyk³adnia pozostaje w sprzecznoœci z doœæjednoznaczn¹ formu³¹ art. 7 ust. 6 u.o.z.? Mo¿na wyraziæ zapatrywanie, ¿enie, bowiem przepis ten mówi wy³¹cznie o zwrocie zwierzêcia (co jest równoznacznez wydaniem go dotychczasowemu w³aœcicielowi lub opiekunowi), niewypowiada siê natomiast w kwestii wydania go innej osobie (nowemu w³aœcicielowi).£¹czy siê z ni¹ jednak pewne niebezpieczeñstwo praktyczne. Otó¿w³aœciciel, któremu czasowo odebrano zwierzê, spodziewaj¹c siê wydaniaprzez s¹d orzeczenia o jego przepadku, mo¿e, dzia³aj¹c w porozumieniuz osob¹ trzeci¹, zawrzeæ z ni¹ umowê o zbyciu zwierzêcia. Tym samym,z jednej strony, zostaje udaremniona mo¿liwoœæ zastosowania wobec dotychczasowegow³aœciciela œrodka w postaci orzeczenia przepadku, z drugiej zaœnie zostaje wyeliminowane niebezpieczeñstwo powrotu zwierzêcia do niego.Takiej ewentualnoœci mog³oby zapobiec na³o¿enie na w³aœciciela ograniczeñw postaci zakazu (przez czas obowi¹zywania decyzji o czasowym odebraniu)dokonywania wzglêdem zwierzêcia jakichkolwiek dyspozycji prawnych,a przynajmniej czynnoœci zbycia. W ka¿dym razie istnienia takiego zakazu(ze wzglêdu na charakter i rangê prawa w³asnoœci – zob. art. 64 Konstytucji)13 W nauce prawa cywilnego jest kwesti¹ sporn¹, czy dokonywanie wzglêdem rzeczyczynnoœci pranych o skutkach obligacyjnych (zawarcie umowy najmu, dzier¿awy itd.) stanowisk³adnik atrybutu rozporz¹dzania (obci¹¿enie w³asnoœci w szerszym znaczeniu) – tak m.in.J. Ignatowicz, Prawo rzeczowe, Warszawa 1997, s. 72, czy te¿ jest przejawem atrybutu korzystaniaz rzeczy – tak m.in. E. Gniewek, Prawo rzeczowe, Warszawa 1999, s. 62.14 W. Radecki, Ustawy..., s. 170.