pobierz - Uniwersytet Warmińsko - Mazurski

Unia Europejska jako definiendum127pejsk¹ wolê, co u³atwia dominuj¹cy w traktatach decyzyjny system wiêkszoœciowy.5. Autonomia finansowa, któr¹ zapewniaj¹ w³asne œrodki w postaci ce³,podatków, po¿yczek.6. Rozleg³a ochrona prawna osi¹gana nie tylko poprzez szerok¹ w³aœciwoœæTrybuna³u Sprawiedliwoœci UE, ale tak¿e poprzez s¹dy krajowe stosuj¹ceprawo unijne.Bardzo oryginalnie okreœla interesuj¹ce nas tu pojêcie H.P. Ipsen 9 . Wed³ugniego supranacjonalnoœæ oznacza konstytucyjnoprawne przenikanie,przechodzenie w³adzy publicznej z terytorium pañstwowego do Wspólnoty.Efekt tego przenikania nie wyczerpuje siê jedynie w aspekcie oddzia³ywaniatej w³adzy na obywateli pañstw cz³onkowskich. W tym bowiem przypadkuw³adza wspólnotowa wi¹¿e tak¿e w³adzê pañstwow¹ w sensie zobowi¹zaniaorganów pañstwa do dzia³ania. Autor ten jest zdania, ¿e supranacjonalnycharakter Wspólnot oznacza nienarodow¹ i niepañstwow¹ formê zwierzchnictwawspólnoty prawa sk³adaj¹cej siê z pañstw cz³onkowskich na gruncieautonomicznego porz¹dku prawnego wykonywanego wobec tzw. obywatelirynku (Marktbürger), bez powi¹zania z pañstwowym prawem i porz¹dkiemkonstytucyjnym. W³adza Wspólnoty wi¹¿e pañstwa cz³onkowskie przez to, ¿e¿¹da od nich respektowania ustanowionych przez ni¹ obowi¹zków i praw„obywateli rynku”.Pojêcie supranacjonalizmu ³¹czy siê w doktrynie prawa UE przedewszystkim z nazwiskiem J.H. Weilera i jego koncepcj¹ dychotomicznego pojmowaniatego zjawiska 10 . Czyni on dystynkcje miêdzy normatywnym i decyzyjnymsupranacjonalizmem. Ten pierwszy odnosi do interakcji i hierarchiimiêdzy politykami Unii i jej prawnymi instrumentami z jednej stronya konkurencyjnymi politykami i prawnymi instrumentami pañstw cz³onkowskich– z drugiej. Natomiast przez supranacjonalizm decyzyjny J.H. Weilerrozumie strukturê organizacyjn¹ i proces, w którym polityki UE s¹ inicjowaneformu³owane i implementowane. Wed³ug tego autora Europie uda³o siêstworzyæ równowagê miêdzy prawnym mechanizmem supranacjonalnyma politycznym mechanizmem miedzyrz¹dowym 11 .Jak s³usznie zauwa¿a z kolei I. Pernice, legitymizacjê supranacjonalnejorganizacji mo¿na wywodziæ tylko z woli obywateli dzia³aj¹cych bezpoœredniolub poprzez instytucje pañstw, z których oni pochodz¹ 12 .9 H.P. Ipsen, Europäisches Gemeinschaftsrecht..., s. 57.10 J.H. Weiler, The Community System: the Dual Charakter of Supranationalism, Yearbookof European Law 1981, s. 257. Por. tak¿e R. Leal-Arcas, Theories of Supranationalism in theEU, bepress Legal Series 2006, Paper 1790, s. 7.11 J.H. Weiler, op. cit., s. 272.12 I. Pernice, Institutional Settlements for an Enlarged European Union, WHI 2003, nr 5,s. 5.