Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

José Augusto Ventín Durán. Fraseoloxía de Moscoso e outros materiais de tradición oralNisto o cortexo da filla saio 129 do sobrado e foise pola porta pra fóra 130 mentras evella enredaba media atarontada a mudarlle a camisa ó xenro.–I-agora di que eu non son unha boa nai. Ai, Dios 131 mio, destas camisiñaspúxenlle 132 eu muitas a teu sogro e por iso el 133 me queria tanto.J. A. Ventín 134Bahia 21-3-1933 [C172/12].[7]2.6.6. A mantaUn pai, que era moi probe, cando morreu deixoulle ós 135 seus tres fillos unha mantasoila pra se cobriren. Dormian os tres no mesmo leito e nas noites frieiras do invernorifaban acotio 136 porque cada un puxaba pola 137 manta pra ei.O mais novo, que os outros dous tiñan como medio tolo, un dia propuxo ós irmáns 138 avenda da sua parte no herdo da manta con a condizón de o deixaren dormir antre osdous. Os outros, como se tiñan por mais agudos, non se porcatano da malicia emandano 139 facer o papel do trato e firmárono. 140Despois eles, cada un turraba pola manta pró 141 seu lado e o que parescia parvo ríase 142deles porque estaba sempre ben abrigado, e dicia: Coitadiño de quen vende que nontira nin estende.Moscoso, 21 de san 143 Miguel de 1935.[8]Nota. Xaquín 144 Lorenzo colleitou no concello de Lobeira este conto e pubricounono nº 42 de Nós 15/6/27. O meu foi colleitado en Moscoso pro sen o pareado conque remata. Este ouvinllo 145 a Serafín González, do concello de Avión. (Ourense).Como se ve 146 é moi conecido e en defrentes bisbarras. Debo á xentileza de D.Fermín 147 Bouza Brey o nº de Nós coa 148 variante e que mo mandou da Estrada nodia 24/1/1939. 1492.6.7. O coelloUn probe, de caxado na man, tripaba por un monte adiante, camiño de outraparróquea 150 , onde ia a pedir esmola e viu acamado antre unha moleira de toxos uncoello gordo e locido; marcouno ben, e con o caxado erguido púxose a botar as 151contas:– Mato este coello e vou vendelo á 152 vila por unha boa pesetiña, con ela mercosardiñas pra vender e como o que vende sardiñas come galiñas, hei de ter nelas boaganancia que tornarei a empregar e cando teña ganado bastante merco un xatiño:heino 153 de ir criando e despois de criado véndoo 154 e merco dous pequenos que hei decriar e cando foren grandes poños ó 155 carro, e cando vaia por unha costa arriba con quegarbo lle hei de berrar:– ¡Ei boi, ei!Con o berro o coello asombrouse 156 e de un pulo desapareceu polo medio do mato, 157méntre-lo probe con o caxado no airo, caia 158 da burra abaixo.Moscoso, 21 de san 159 Miguel de 1935.348 Cadernos de Fraseoloxía Galega, Anexo 1, 2007. Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Real Academia Galega.