Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

José Augusto Ventín Durán. Fraseoloxía de Moscoso e outros materiais de tradición oral–Vostede non sabe o que está a decer, meu pai, olle [6] que millor currunchiño ca estenon o 1920 hai por todas estas redondezas, abrigadiño, raxeirento, boa sombra e millorauga, mesmamente parece feito de propósito.–Non, non, meu filliño porque foi aquí que eu deixei teu avó 1921 ...O fillo tornou en si, repensou i-arrecadou o fol i-o vello e tornou coeles pró 1922 eidoporque tivo medo que seu fillo lle fixese o mesmo.Moscoso, 20 de santiago 1923 de 1939.Nota: É este un conto moi estendido, non soilo na tradizón oral galega senóntamén 1924 na literatura universal. Víctor 1925 Balaguer achouno na Cataluña, soiloque alí é unha manta que un neto parte ó 1926 medio deixando a outra metade paracando el leve tamén 1927 o seu pai. Neste mesmo senso está nos Fabliaux francesesco tídoo de: “La Housse partie” citado por G. Lansón, Histoire de la LitteratureFrançaise, pª 105.No Brasil tamén 1928 o achei, soilo que no lugar da manta é un coiro de boi. Entodos a lizón 1929 moral é dada por un terceiro, na nosa é recibida polo 1930 propiofillo e da boca de seu pai.[7]2.6.63. As contas da sograO probe xanciño, rexo de corpo e malpocado de esprito, casárase coa 1931 moza maischurrusqueira do lugar i-o caso parecéralle tan fóra 1932 do costumeiro que el non estababen en si pola 1933 sua benditosa sorte, e decote dáballe voltas ó maxín 1934 a esculcar ogallo da sua adaxe, porque a sua mullerciña querer querialle moito e non o 1935 viacoidado e sempre agarimosa e cariñenta, mais...O mais apareceulle axiña: eles 1936 casáranse nos derradeiros dias da primaveira 1937 e noscomezos do vran a sua amante dona, sen lle decer auga vai, zampou pra este mundo dedoores un neniño nidio 1938 , rexo e roibo como un anxeliño. O coitadiño, no comezo nonse tiña en si de ledicia, mais pouco a pouco entrou en facer contas i-as contas non llesaían, e á forza de matinar dou en xismático e non atinaba a facer cousa con cousa.Desleixouse, non ria nin parolaba ca sua dona, non agarimaba o criiño i-ata fuxia daxente.A sogra, que era unha lagarteira moi doada, andaba cos ollos encol del, non fose odemo atentalo 1939 e fa- [8] cer unha xudiada de sona, e como compria acabar con aquelo,vaise un dia, con unha meiguice que soilo ela sabia empregar, e chamou o xenro á falapescudando a causa dese seu penar, pois ela ben via que, fose polo que fose, el 1940andaba esmorecido.O xeito inquedante da pergunta i-o 1941 agarimoso das faliñas da sogra puxérono 1942apapanado e sen saber o que habia de responder, mais ela, á soinamoina, i-así 1943 comoquen non quere a cousa, foino 1944 levando pra onde lle entresaba e cando el 1945 lleconfesou a sua desconfianza de que en tan pouco tempo de casado a sua dona lledese 1946 un filliño, e iso el non o 1947 podia entender.–Meu fillo, isto éche unha tolemia que non se lle ve o fondo. Vós, os homes non vedesou non queredes 1948 ver un palmiño diante do narís ca se o virades botabades as contas402 Cadernos de Fraseoloxía Galega, Anexo 1, 2007. Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Real Academia Galega.