Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

José Augusto Ventín Durán. Fraseoloxía de Moscoso e outros materiais de tradición oral[32]2.6.71. A cabeza do añoUn vagamundo, pra o roubar, matou un home alá para as bandas de Lugo, e comoninguén o viu 2248 , fuxiu á xusticia, índose para moi lonxeiras terras, pro a sua fuxida nonfoi senón 2249 á xusticia dos homes porque a sua concencia acotio 2250 o abourou.O remorso, na figura de un paxaro teimoso, andáballe a beirar as pasadas sen lle daracougo. Así que el 2251 se paraba en algures, o pio dorido do paxariño a voarlle sobor dacabeza, remembráballe o feito cun rosmar soilo del 2252 entendido:–¡Xusticia de Lugo!O home, abraiado, respondíalle caladiñamente:–É dela 2253 que eu fuxo!Aquel tristeiro pelerinar facíalle pasar unha vida anguriante que era pior ca a morte, proo amor doentio ó seu vivir ceibe faciao 2254 andar de terra en terra sen acertar a fuxir de simesmo, i-andou, i-andou ata que foi dar co seu probe corpo nunha terra erma emontesia onde, apurrado pola 2255 fame, mercou a un pegureiro un año do leite, paracomer. Como lle non foi [33] posíbele comelo enteiro, i-o 2256 demo do paxaro agoirentolle berrase o dooroso fao:–¡Xusticia de Lugo! –o home atou nun 2257 paño farrapento a cabeza do cordeiriño epúxose a camiñar sempre perseguido pola voz vingadeira que o facia 2258 fuxir de simesmo.Abraiado polos 2259 remordementos deu consigo, ó anoitecer, nunha 2260 taberna das dabeira da estrada, acougo de camiñantes e xunteiro de xentes de toda a cras. Pensabapasar a noite alí e xa ia 2261 pedir que lle adubasen a cabeza do año para ceiar cando omalpocado do paxaro nun 2262 voo rasteiro lle berrou:–¡Xusticia de Lugo!Estas voces remexéronlle a ialma 2263 troantes como o eco antre penedias 2264 esobresaltado esperou que lle pasase o abraiamento. Neste intre entraron na taberna unsgardas, i-ó 2265 vérenlle o atado que escorria sangre, perguntáronlle que levaba alí:–Élle unha cabeciña dun 2266 año que vou mandar arranxar prá 2267 cea.–¡Unha cabeza de año a escoar tanto sangre!? Abra iso que queremos ver o que é.[34] Desatou o pano e branco como unha pantasma, viu diante de si a cabeza dohome 2268 que el matara, i-ó 2269 lonxe a voz acusadora que lle 2270 ruxio o malfadado aviso:–¡Xusticia de Lugo!O miragre era palpábele, e el, alí 2271 dediante de todos confesou o seu crime e perguntouen que terras estaba. 2272–Nas de Lugo. –Respondéronlle 2273 os gardas.Entón el, nun 2274 desafogo ceibador, dixo:–De pouco me valeu o fuxir. Andei polo 2275 mundo a enganarme a min mesmo pra nofin vir a dar 2276 conmigo onde menos o esperaba.O paxaro soltou pola 2277 derradeira vez o anguriante piar e despois desapareceu namourenza da noite como un feixe de lus 2278 auroral.Moscoso, 2 de santiago de 1942. 2279412 Cadernos de Fraseoloxía Galega, Anexo 1, 2007. Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Real Academia Galega.