Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

José Augusto Ventín Durán. Fraseoloxía de Moscoso e outros materiais de tradición oralaquel mestre e ela, abraiada diante da pouca vergonza do seu amante, negou: 275 non,ela non lle debia nada.O caldeireiro teimou que si, que lle debia o arranxamento do caldeiro grande de cobree mandou que llo fosen buscar pra ver se non estaba composto, e virándose pra eladixo:– Dona, xure pola 276 salvazón da sua i-alma se me deu [14] algún 277 carto por estetraballo. Vaia, xure se é capaz!Metida no atoleiro e non querendo xurar en falso, porque era moi beateira, respondeucon certo retintín 278 :– ¡Concencia, caldeireiro!E deixou que o home pagase.Moscoso, 4 de santos de 1935. 279[15]2.6.12. Unha benfeitoria do demoUn dia, o divino san Xosé, estaba a serrar unha táboa no seu banco de carpinteiro conmoita dilixencia porque era laboura de aperto, era isto no inverno i-a serra non corriapola 280 madeira. O santo, que era xa ben velliño, con o esforzo que fixo ficou cansoantes de remata-lo 281 traballo e, pra tomar un folgo, foise asentar nun cadeiro que tiñaalí ó 282 pé: por artes ou tentazón 283 do nemigo malo comezou a cotelear e tomouno 284 osono.O demo, que anda de cote a axexar as almas boas pr´as 285 atentar, aproveitou aemporta e con unhas tenallas púxoselle 286 a torcer pra un lado 287 e pra outro os dentesá 288 serra, pra ver se o santiño, ó 289 acordar, se anoxaba por achar a ferramentadesarranxada.Espertou o dormiñoco e arrependido do seu afrouxamento voltou ó 290 traballo. Candose puxo de novo a serrar notou que a serra corria pola 291 madeira que era unhabendizón de Dios. Olloua e reviroua por tódolos 292 lados e viulle os dentes tortos, eentón 293 , na sua ben aventurada boa fe 294 –que iso de moi creente 295 sempre el fora–pensou que algún 296 anxo do ceu lle viñera facer aquel serviciño, e entón 297 axionlladodeulle 298 gracias a [16] Dios por aquel miragre tan a tempo feito.O demo, que ten cara de coello, retorceu o fociño ó 299 ver o resultado da sua obra.Dendes de aquel dia ficou inventado o lizo prás 300 serras, sen se saber deica moitotempo despois que fora esa unha benfeitoria do demo. ¡É que Dios escreve direito porliñas tortas!Moscoso, 18 de santos 301 de 1935.Cadernos de Fraseoloxía Galega, Anexo 1, 2007. Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Real Academia Galega. 353