Descarga en formato PDF - Centro Ramón Piñeiro para a ...

José Augusto Ventín Durán. Fraseoloxía de Moscoso e outros materiais de tradición oraldoábanlle 1098 as patacas no novo, os freixós, o centeio, a boa limosna de millo na anada,e no tempo da matanza, entón 1099 era un alabar a Dios! Como non tiña porco, todos llemandaban o seu pouquichiño, que el ia 1100 encamando na salgadeira, chegando moitasvegadas a ter mais ca os que llo doaban. El, en troques, era moi servicial, mais 1101 , notocante 1102 a dar, era un rinchado [83] dos mais acabados. 1103Nun ano, un fillo xa medio esquecido, que se lle fora prá América, mandoulle, sen el 1104esperar ni contar con iso, unha boa manadiña de pesos; coa 1105 millora da sorte tratou demercar unha boa ceva porque tamén 1106 lle sabian ben os perniles i-os chourizos e isoera cousa que os veciños lle non doaban, mais despois de mercada, púxose a renarteiraren como habia de facer pra non paga-lo 1107 comido nin ficar a mal cos viciños quesempre o convidaran.Tiña un compadre moi prosmeiro e un algo ou ata de abondo lisgairo, mais home moipráitico e de bo siso pra aconsellar, e foise onda el pra que o ceibase da entaladela enque se achaba. O compadre, ó 1108 ouvir o choio, entroulle a cobiza e imaxinou tirarpartido do desleigamento do seu amigo e aconsellouno 1109 :–Olle compadre, iso remédease 1110 ben: vostede mata o porco así 1111 como á noitiña,pono no colgadoiro no pendello á vista de algunha persoa e deixa a fenestra abertadecendo que [84] é pra 1112 que o refresque o resio 1113 da noite porque o tempo está moitemperado, i-así como ó 1114 amañecer vai tiralo dalí 1115 i-agáchao en lugar seguro, e logoponse a berrar i-a laiarse que llo roubaron. Axunta os veciños, bota pragas, maldise 1116da sua vida, e no fin, cando todos se vaian convencidos da sua desdita, méteo nasalgadeira, e que de proveito lle sirva.O consello era da man de mestre e por iso non se demorou en polo 1117 en práitica.Seguíu á risca as instruzóns 1118 do compadre diante de un par de veciños que o axudanoa guinda-lo cevote pró 1119 colgadoiro e foise deitar; mais o compadre, que azaroñaba aaberta, así 1120 que viu que a hora era doada, foise ó 1121 pendello e rouboulle o porco.Cando o home, pola 1122 madrugada, o foi tirar, topouse coa 1123 corda valeira. ¡Ai, meuDiosiño, o que el 1124 fixo!: berrou, esperneou, chorou de verdade, axuntou os veciños eantre eles veu tamén 1125 o compadre que asistiu á escea coa 1126 meirande das calmas e,nunha aber- [85] ta, díxolle caladiñamente pra que os outros non se desen de conta:–Así, así 1127 compadre, olle que así acredítano. Vostede faia 1128 millor ca eu pensaba.–Non, compadre, non; que foi verdade que mo roubano...–Boeno, home, boeno, iso ten coor. Olle, convenza os outros que eu xa lle estouconvencido... Vaite, vaite co compadre. Coma vostede non lle hai outro naparróquea 1129 .I-o 1130 outro berraba e salaiábase cada ves con mais door. E foi así 1131 que o bulrador saíubulrado.Moscoso, 4 de san Xoán de 1938. 1132376 Cadernos de Fraseoloxía Galega, Anexo 1, 2007. Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. Real Academia Galega.