Formato '.pdf' - UECI

simbologie, in quella ideale delle origini): enhistoriigi, transaktualigi.
destra: dekstra; sedere a destra (biblicamente): sidi dekstre (de iu), havi
potencon, esti ekzaltita; siede alla - del Padre: Li sidas dekstre de la Patro.
determinare: determini, fiksi; (decidere) decidi.
determinismo (ogni fenomeno è causato da un precedente senza alcuna
finalità): determinismo; - (fil) psicologico (con negazione del libero arbitrio):
psika determinismo; - sociale: socia determinismo; determinista: deterministo,
neganto de la sendependa libera volo.
detestabile: abomeninda, malaprobinda; detestare: abomeni.
detrazione: klaĉo pri.
dettame della coscienza: konsciencordono.
deus ex machina (lat): ĉiosolva diaĵo, diaĵo el postkulisoj, mekanika dio);
(fig) rifugiarsi nel soccorso divino: sin ŝirmi per Dio sennecese.
deuterocanonico: (SS) deŭterokanona, duakanona; testo -: duakanonikaĵo.
Deuteronomio: Readmono; deuteronomico: readmona.
deviante: devia, devoj(iĝ)inta; - dalla retta via: devojiĝinto el la rekta vojo;
devianza: devio.
deviare: devii, devojiĝi; - dal bene: devii de la bonfarado.
deviazione: devio; - morale: morala devio, devojiĝo de la bonkonduto.
devoluzione: (dir) transigo; - ai poveri: asignado (destinado) al la malriĉuloj.
devoto: (a) pia, devota, oferema, (s) devotulo; devotamente: pie, devote, ofereme,
sindone.
devozionalismo(storia della pietà): devotismo; devozionalistico: devotisma.
devozione a Dio, ai santi: pieco, devoteco, kulto, pia sindono; dedizione:
memforofero, sindonemo, sinofero; preghiera: piaĵo, pia praktikado, preĝo;
le devozioni: personaj preĝoj, devotaĵoj; dire le devozioni: diri la devotaĵojn;
le devozioni popolari: popolaj devotaĵoj; le devozioni popolari esaltano gli
aspetti corporei del cristianesimo: la popolaj devotaĵoj kulte honoras la korpajn
aspektojn de la kristana religio; - alla patria: sindonemo al la patrujo.
di
diabolicamente: diabl(ec)e; diabolico: diabla.
diaconale: diakona; diaconato: diakona ofico, diakoneco;
diaconia: (ufficio e stato): diakoneco, diakona ofico.
diacono: diakono; - permanente: destinita (permanenta) neporsacerdota diakono;
- “destinato al sacerdozio”: porsacerdota diakono; diaconessa: diakonino.
Compendio italiano-esperanto di termini religiosi 109