Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia

Izen ttipiak euskaraz 133
– Menjonin, Monjonin, Minjonin (Menjon): Menjonin de Larepunte
(Bai., 1396, Goih., 1966: 101), Mingonin de Subieta (Mar txuta, 1399, ibid.,
287), Monjonin de Barcos (Bai., 1417, ibid., 91), Menjonin d’Irube (Bai., 1464,
ibid., 99), Menjonyn de Subiac (Bai., XIV. m.?; ibid., 108).
– Mominus (Momus): Mominus (Artea, IX-X. m., Az. & Gar., 1996:
161-164 eta 315-316).
– Munina (Munia): Munnina (Val., 865, PS, 4, 19. or.), Munina (ibid.,
875, 6, 22. or.), «Ego Olio et uxor mea Munnina» (951, Ubieto, 1976, 60, 73. or.).
San Juan de la Peñako kartularioan Monina dago (Az. & Gar., 1996: 315).
– Nabarrina (Nabarra): Navarrina (Arboti, 1350-53, CPBN, 31. or.),
Navarrine (Maule, 1377, Zier., 1994: 223). Iglesiasek (2000: 115, 264) Biarrizko
Navarrine e txe izena (Navarrina «petite Navarre») dakar.
– Ortin (Orti): Ortin Lopez (Cabanillas, 1366, LPN, 428).
– Pereina (Pere): Pereyna de Garro («éleveur de porcs», Or tzaize, 1381;
Goih., 1966: 199).
– S a nt z i n, San(t)sin (S a n t z , San(t)so): Sancins de Feriague (Uztari tze,
1249, Goih., 1966: 70), Sançin de Jaureguigoyhen (Duzunari tze-Sarasketa, 1412-
13, CPBN, 101. or.), Sansin d’Iraurgen (Bai., 1501; Goih., 1966: 99). Cf. Santziñena,
San tsinanea, San tsinena, San tsinenea, San tsiñena, San tsiñenea deiturak.
Lhanderen arabera (1926: 1031), X a n t x in Sanche izena da lapurteraz eta gosearen
personifika tzea ere bai; beste aldaera bat, autore honek dakarrenez, Petiri-
San tz da (ibid., 858). Duny-Pétrék (1996:18) X a n t x in - go r r i bil tzen du kantu
batean eta erraten San tso-ren txikigarria dela.
– S a nt z i no (S a n t z): Sancino (Ip. Erdi Aroan, Goih., 1991: 303). Santzin
+ -no dagoela ere kontu egin daiteke.
– Txopin (Txope): Chopin de Loredo (XV. m., LGS, 333).
– Txopino (Txope): Chopyno d’Anuçibay (Bilbo, 1464, Enríquez et al.,
1996b, 47. or.). Buesak eta Lagüensek (1996-1997: 17) Aragoiko Garcia Chophino
aipa tzen dute eta izengoiti tzat har tzen, Txope-rekin erlazionatu gabe.
7.2.33. –in txe (< -in + -(t)xe)
– Jo n i nt x e (Joan): Joninche (Deba, 1436, Her. & Bar., 2006, 34,
122. or.).
7.2.34. -ito, -itto; -ita (em.)
Meyer-Lübkek dio (1974 [1890-1906]: 596-597) –ittus a t z i z k i
txikigarria etorkiz ez dela latinekoa; Iberiar Penin tsulako –ito, iker tzaile honen
ustean, -iccu iberikoaren eta Fran tziatik edo Kataluniatik hartutako -ittu-ren
arteko guru tza tzearen emai tza da. Rohlfsek (1951: 508; 1977: 228), Pirinioetako