Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia

Izen ttipiak euskaraz 203
cheltorena 1726an), Elizondon Michelttorena zegoen 1726an eta Gaskuen Micholtorena
(< Micheltorena) urte berean.
– M it xe t o (Mi t x e l ): Micheto de Bertiz (1413, Castro, XXX, 521, 253.
or.), Micheto (Segura, 1454, Aierbe, 2006, 214, 17. or.), Micheto de ycurçu (Izurtzu,
1518, J.p., 5), «Micheto de Loydi e Micheto de Toledo» (Amezketa, 1519, Aierbe,
2006, 311, 335. or.), Micheto de Yrigoyena (Amezketa edo Abal tzisketa, 1519,
Aierbe, 314, 347. or.), Mjcheto de Artariain (Artariain, 1529, Amatriaingo jauregia),
Micheto de Urricola (Lar., 1536, At.p., 1, 33), Micheto de guindulayn (Erripa,
1536, At.p., 1, 36), Micheto de Olague (Olague, 1537, At.p., 1), «Miguelto de
elsso hijo de micheto» (El tso, 1537, At.p., 1, 22), Micheto Urrutia (Girgillao, 1545,
G.p., 2), Micheto goycoa (Eraso, 1553, At.p., 1, 137).
– Munuto: Munuto (X-XI. m., Az. & Gar., 1996, 229-230 eta 316-
317. orr). Ikus Nunuto.
– Nabarto (Nabar): Navarto (Izura, 1350-53, CPBN, 42. or.).
– Nikolauto (Nikolau). Luzaideko Nicolautorena oikonimoan ageri da
(1769 eta 1770, Sat., 1961: 218 eta 1965-1966: 28).
– Nunuto (Nunu): Nunnutto Miottaco (Elorrio, 1013, Hidalgo et al.,
1988, 1). Ikus Nunuso, Unuso. Mi txelenak dio (TAV, 2.1.6) eratorria irudi duela,
eta a tzizkiak –beharbada txikigarri edo hipokoristikoa, errenteriarraren
arabera– Akitaniako inskripzioetako –t(t)o dakarrela gogora. Mallabiko idazkun
batean Munuto antroponimoa ager tzen da, ikusi bezala. Tovar-ek (1959:
98) eta Mi txelenak (TAV, 2.1.2) honen an tz handia duen Manuto aipa tzen
dute. Goñik (1997, 243) honen patronimikoa izan daitekeen 1143ko Nanuteiz
(«Sanso Nanuteyz in Arania») dakar. Honek erran nahi duke, beharbada, Munuto
– Manuto aldizka tzearekin batean Nunuto - *Nanuto ere bazela. Ikus
Salaberri (2003: 222).
– ot xot o (O t x o (a)). Beteluko (1568, HA.p., 2), Errazkingo (1726) eta
Eri tzebeitiko (1856, Jimeno, 1990: 172) Ochotorena oikonimoen oinarrian
dago.
– Pa nt x i k a t o (Pan txika). Lakun tzako 1779ko Panchicatonecoa oikonimoan
ageri da (Goikoe txea).
– Paskoto (Pasko. Cf. Paskotil). Iglesiasen arabera (2000: 280) Pascoto
Erdi Aroan ohikoa zen Pascouau ‘Pâques’ izen gaskoitik atera den euskal
aldaera da.
– Pedrotto(a) (Pedro). Luzaideko oikonimian kausitu dut; 1787an Pedrotoa
ageri da (Au.p., 42) eta egun Preottwái 9nja erraten zaio. 1726an, berriz,
Pedrochuarena gisa azal tzen da, baina – t x o ez da erabil tzen Garaziko herrian, eta
are gutiago – t x u . Satrustegik (1969: 74) Pedrotoa, Pedrottoa, Pedrottua eta
Preottoa dokumenta tzen ditu.
– Peireto (Peire): Peyreto (Mañeru, 1513, G.p., 1). Ez dakit Garinoaingo
Pereytorena oikonimoa (1583, Bar.p., 2bis) metatesiari zor zaion.
– Pelento (Pelen): Pelento de Repara tse (Donibane Lohizune, 1454,
Goih., 1966: 54).