Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia
Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia
Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Izen</strong> <strong>ttipiak</strong> <strong>euskaraz</strong> <strong>26</strong>3<br />
hemen, dr mul tzoa dela, ez d hu tsa (cf. Del Vallek jaso tzen duen Chaxi = Doña<br />
Grazia), r horren izaera zein baita ere.<br />
8.6.1.6. Hor tz hobietako sudurkariaren busti tzea ([n] > [])<br />
Bildu ditudan gertakari honen lekukotasun gehienak Euskal Herriko<br />
ekialdekoak dira, Iparraldekoak eta Nafarroakoak; azken honetan mendebalderenik<br />
opa tzen ditugunak Goizuetakoak dira batetik, eta Irur tzun-<br />
Basaburuetakoak bestetik. Hemendik sartalderan tz badira sudurkari bustia duten<br />
izenak: Martiñ Uztapideren lanean, Joxepiña (→ Piña) Astigarraga-Asteasun,<br />
Austiñ(a), Fermiña, Joakiñ, Kattaliñ, Xaturdiñe Perurenak Lei tzan eta Goizuetan<br />
bildutakoetan…, baina kasu hauetan ez dakit palatalizazioa adierazkorra den,<br />
aurreko bokal sabaikariak sudurkariari eragin dion, ho ts, automatikoa den, edo<br />
biak batean azal tzen zaizkigun. Nolanahiko gisan, irudi du emakume izenak<br />
behinik behin, ho ts, Fermiña-ren tankerakoak adierazkorrak direla, Juan Jose<br />
Zubiri lankideak diostanez, ohikoa Joakina, Martina erratea baita Goizueta alderdi<br />
horretan. Iñaxio, Iñaxi-ren modukoak, bestalde, arruntak dira Gipuzkoan<br />
ere, Nafarroan ez ezik.<br />
8.6.1.7. Dardarkarien eta albokoaren palataliza tzea ([r], [r ], [R], [l] > [λ])<br />
Dardarkariaren palataliza tzea, ho ts, alboko sabaikari bilaka tzea<br />
ekialdeko tzat har daitekeela dirudi, ditudan datu historiko bakanen arabera,<br />
baina edozein modutan gai hau, hemen uki tzen ari naizen beste ba tzuk bezala,<br />
hobeki eta sakonkiago aztertu beharra dago. Nire datuen arabera Aulli,<br />
Malliato… Ul tzamatik ekialdera azal tzen dira, baina Aramaio–Arra tzolan Pillo<br />
dugu 1498an, eta Aizpitartek Pello bil tzen du XVIII. mendean. Luzaiden,<br />
bestalde, Pello lekuko tzen eta erabil tzen bada ere, egun Peio da usaiako aldaera<br />
eta Pelo ere ezaguna da (6). Peio XIV. mendean aurkitu dut lehen aldiz,<br />
Nafarroa Beherean. Kontuan eduki behar da Iparraldean Pei, Peir, Peis, Pes<br />
ezagunak zirela Erdi Aroan, eta agian aldaera horiek zer ikusi izan zuketela<br />
Peio-ren sorreran. Ain tzat hartu behar da, berebat, eta ikusi bezala, horzkari<br />
ahostuna palataliza tzea gertakari ezaguna dela, eta menturaz honek ere eragina<br />
izan dukeela aipatu aldaera horren sorreran (cf. Pedro > Predo > Preddo ><br />
*Peddo > Peio).<br />
(6) Baliteke aldaera honek nolabaiteko adiera edo ku tsu handiagarria izatea, baina galdekatu<br />
dudan berriemaileak ez du gure susmo hau baie tsi. Cf. Lafittek (1987 [1944]: 149) aipa tzen<br />
dituen Manana ‘grosse Marianne’ (Mañaña), Tote ‘gros Joseph’ (Ttotte). Hala ere, Lhandek<br />
(19<strong>26</strong>: 853) «Pele dimin. de Pierre (prénom)» dakar; honen aldamenean, ordea, Pelle ere aipa tzen<br />
du (ibid., 854). Barbierrek (1987: 128-129) eta O tsobik ere (1992: 166) Pelo darabilte.