Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia

190 Patxi Salaberri Zaratiegi
221). Ikus, orobat, Gorro txategi (1984: 226). Nunuso eta Unuso-ren arteko erlazioa
azal tzeko Gasteizko irakasleak dakarren Erdi Aroko domna Narbona (1195) / dona
Aruona (1199) parea (Garzia Larrageta, 1957, 77 eta 101) aipa daiteke. Kontuan har
Nunuto eta Munuto antroponimoak ere dokumentaturik daudela (ikus sarrera
hauek). Nunuso-k, bestalde, Nunusoiz, Nunusoz eta Anusoiz (cf. Nanuteiz, Nunutotik
irudi duenez) patronimikoak sortu zituen (Salaberri, 2003: 222).
– Semenso (Semen): Miguel Semenso (Artaxoa, 1330, 1366, LPN,
299, 437).
– Unuso: Nunuso-ren aldaera dateke (Caro Baroja, 1945: 166). Gorrotxategik
(1984: 226) dio Unuso Akitaniako Hunnu-rekin aldaera daitekeela, alderdi
eta garai horretako Hanna- Valpuestako Erdi Aroko Annaso-rekin aldaera
daitekeen bezala (nik Annasso eta Analso besterik ez dut aurkitu, erran bezala.
Ikus goraxeago, atal txo honetan berean).
– Urdinso (Urdin; cf. Belso, Belxo, B e l t x o): Orti Ordinsso (Lakarra,
1974: 177), Pedro de Hurdinso (Hondarribia, 1299, La. & Ta., 1993, 7, 12. or.),
Pero Vrdinso (Larragoa, 1350, LPN, 366).
7.2.73. -sot (< -so + -ot / -t)
– Marisot (Mari). Oieregiko 1615eko Marisotena oikonimoaren oinarrian
bide dago. Ikus, hala ere, Mari txot, - txot(e, a) a tzizkiari eskaini atal txoan.
– Semesot (Seme): Semesot (Iru., 1094. Irigoienek [1995: 20] aipa tzen
du). Bizkaitar euskal tzainak Semeso-tik atera dela dio eta bukaera erdal munduan
ohikoa zen –ot-ekiko analogiari zor zaiola. Nik ez dut Semeso opatu, eta
–ot(e) a tzizkia mundu erromanikoan zabal ibili den arren, gurean ere indarrean
egon dela dudarik ez dago (ikus eskain tzen diodan atal txoa).
7.2.74. -ste (< -s + -te)
– An tsoste (An t s o): «Ansoste e Juan d’Alça» (Erre., 1406, C. & C. & G.,
1991, 27).
– Peroste, Peruste (Pero, Peru): Peruste del Molino (Deba, 1436, Her.
& Bar., 2006, 34, 119. or.), Peruste de Alzola (Elgoibar, 1452, Aierbe &
E txezarraga, 1999: 36), Peruste de Leyçarrola (Deba, 1453, Her. & Bar., 2006,
46, 154. or.), Peruste de Arestondo (ibid., 1465, 60, 201. or.), Peruste de Oyarbide
(Idiazabal, 1454, Po., 2001, 11, 18. or.), Peruste de Bidasoro (Oiar.al., 1475, C. &
C. & G., 1997, 62, 35. or.; ibid., 69, 56. or.), Peruste del mollino (Deba, 1483,
Bar. & Her., 2006, 2, 5. or.), Peruste de Arbelaiz (Irun, NVP, 412). Perus ongi
dokumentatua dagoenez gero, Peruste hau haren gain zuzenean moldatua dagoela
ere kontu egin daiteke; alegia, berriz a tzizki konposatu baten ai tzinean gara,
baina ez dakit bi osagaiak aldikideak direne tz.