Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia

254 Patxi Salaberri Zaratiegi
Zenbaitetan, hipokoristikoaren jabearen azkartasuna nabarmen tzeko
edo, -o erabil tzen da bukaeran; hau da Jozemo-ren kasua, baina ez dakit azalpen
honek Mielmo-rendako ere balio ote duen. Beste ba tzuetan –i bukaera erabil tzen
da, espainolez bezala tsu, hipokoristikotasuna erdiesteko: Aran txa → Ar a n t x i ,
Ai tziber → Tzibi, Enkarna → Enkarni, Felixa → Felixi, Josefa → Koxpa → Koxpi…
Gorago erran moduan, Hegoaldean usaiakoa da emakume izenak –i-z
buka tzea, baita oinarrizko aldaerak –ia ez duenean ere, batzuetan.
Zenbait aldiz, Satrustegiri (Euskal tzaindia, 2001: 15) jarraituz goitiago
erran dudan bezala, ez dago garbi egungo forma laburtua zein izenetatik atera
den; hau da, adibidez, Urdiaingo Fin a t x o -ren kasua, zein –ina-z amaitutako
izen ugariren labur tzearen ondorio baita.