Onomasticon 26: Izen ttipiak euskaraz - Euskaltzaindia

222 Patxi Salaberri Zaratiegi
(Sondika, 1704, Kortezubi, 1796; Irigoien & Olasolo, 1998: 2185). Subi tzan
Perichorena oikonimoa ageri da 1677an, Perochena eta Peruchena berantago (Jimeno,
1987: 431-432).
– Pe r ot xo(a) (Pero nahiz Pe r o t x): «Roy Periz fiio de don Perocho» (Martzilla,
1309, Zab., 1997, 225, 387. or.), Perocho (1368, Goih., 1966: 391), Perochoa
de Arta (Mark., 1508, Enr. & Sar., 1989, 23, 307. or.), Perochoa de Loytya
(Zior tza, 1508, Enr. & Sar., 1989, 23, 308. or.), Perocho de Oria (Oñ., 1516, Zu.,
1998: 389), Perocho Yribarren (Ira., 1537, At.p., 1, 22).
– Pe t r i t xo, Pe t r i t xo a (Petri): Petrycho de San Pere (1414, Castro,
XXXI, 176, 91. or.), Petricho Luçea (Oiar.al., 1478, C. & C. & G., 1997, 69, 56.
or.), Petricho de arizcun (Eo., 1529, Eo.p., 1, 82), Petricho de Oyarain (Goi., 1550,
Ih.p., 1), Petricho de descarga (Goi., 1560, NAO, proceso, 66569), Petrichoa (Ondarrola,
Sat., 1969: 74. Segur aski Petritoa, Petrittoa, Prettittua bera). Berueten
eta Labaienen Petrichonea oikonimoa azal tzen da 1726an.
– S a mu rt xo (Samur?): Samurcho Ortiz (Ibil tzieta, 1072, Leire, 97).
Luchairek (1881: 166) Samurco Ortiz irakur tzen du eta dio osagaiak samur ‘tendre’
eta –ko direla.
– Tx a t xut xo (Txa txu): «Joan de Çumeta, dicho Chachuluçe e Maria su muger,
e Joango su fijo, dicho Chachucho» (Ziz.-Ad., 1470, Le. & Ta., 1996, 18, 62. or.).
– Txurdan txo (Xurdan(a), Txurdan(a)). Aran tzako 1726ko Churdanchonea
e txe izenean dugu.
– Txurdin txo (Txurdin): «Churdincho yerno de Johango» (Les., 1423;
Jiménez de Aberasturi, 1980: 393).
– Ur d i nt xo (Urdin): Ourdincho (1359, Ruiz, 1997, 195), Sancho de Urdincho
(Zan., 1414, Castro, XXXI, 548, 297. or.), Garcia Hurdincho (Zan., 1501,
Jimeno, 1973: 305). Makirriain Ezkabarten eta Ilarregin Urdinchorena ageri da
1726an, Iraizo tzen 1727an.
7.2.100. – txoki (< - txo + -ki)
Aski zalan tzazkoa da a tzizkia:
– Marti txoki. Aranoko Martichoqui (1726), Martí txikì (orain) oikonimoan
egon daiteke. Berrekailurik eza dela eta, cf. herri bereko Perucho, Zapatari
(1726), Pé u t x ò, Zapátaì (egun). Bestalde, - t x ok i bukaera – t x ik i bihur tzea herri
etimologiari zor zaioke.
7.2.101. – txon (< - txo + -on), - txun (< - txu + -on)
– Ju a nt x u n (Juan): Juanchun d’Elorduy, Juanchun de Yraçabal, Juanchun
de Ugarteçabal (Oñ., 1489, Zu., 1994, 34, 262 eta 266. or.).