Әлемдік

шілігін арқалайтын адамнан айырмашылығы, гностикалықфилософияны ұстанушы мифті, сол оқигалардың нәтижесіненөздерін бөлектеу (отмежеваться) үшін зерттейді. Қүдцыолімге үқсас үйқысынан оянған гностик (және Самхья-Йоганың шәкірті де), миф әңгімелеп берген ілкі бастаулықапат үшін езінің ешқандай жауапты емес екендігін, олайболса өзінің Өмірге, Дүниеге және Тарихқа ешқандайболымды (реалды) қатысы жоқ екендігін түсінеді.Гностик, және Самхья-Йоганың шәкірті де өзінің нагыз“Менін ” умытқан кунәсі үшін жазасын алып болған. Адамньщғүмырын қүраушы үзіліссіз азаптанулар, ояну сәтінде(сонымен бір мезгілде anamnesis уакыты болып табылатын)жогалады. Мүндай ояну тарихқа, әсіресе қазіргі заманғытарихқа деген толық “бәрібірлік” (селқостық) түріндекорінеді. Ілкі бастаулык оқиғалар жонінде баян ететін мифқана маңызды. Аңызды өткен шақта откен оқиғалар даеленуге түрарлық, ойткені, оларды танып-білу барысындагана адам өзінің кәміл табигаты жөнінде өзіне есеп беребастайды жэне оянады. Таза тарихи оқигалардың (мәселен,Троя согысы, македондық Ескендірдің жорыктары, ЮлийЦезарьді олтіру) ешқандай мәні жоқ, ойткені олардыңешқандай сотериологиялық мазмүны да жоқ.Anamnesis және тарихнамаГректер үшін де тарихи оқигалар ешқандай сотериологиялықмаглүмат бере алмайды. Соған қарамастан,Грекиядагы историяграфия Геродоттан басталады. Геродотөзінің Тарихтарын адамдардьщ ерлігі туралы жадтың гасырлартүңгиыгында гайып болып кетпеуі үшін жаза бастаганындеп айтып түсіндіреді. Ол гректер мен варварлардың істегеністері жөніндегі жадты сақтауды ниет қылды. Антикзаманының басқа тарихшыларының мотивтері басқашаболган. Мәселен, Фукидид, оның ойы бойынша, адамтабигасының сипатты белгісі болып табылатын билік үшінболатын мәңгі күресті корсетуге талпынган; Полибий үшін,д үниенің бүкіл тарихының соңгы жөне ең жогаргы нүктесі —Рим империясы. Ол озінің кітаптарын тарихты зерттеубарысында жинақталган тәжірибенің өмірдегі ең жақсы жолбасшы болады деген оймен жазды; Тит Ливий тарихтан “бізгежәне біздің елімізге арналган модельді” іздеген және т.т196.138196 Салыст,: Karl Lowith, Meaning in History (Chicago, 1939), pp. 6 sq.