Әлемдік

отыратын жөн-жосықтары ысырып тастаумен, басқасездермен айтқанда, күнделікті тірлікте ауыр салмақпенбасып отырған зандардың пәрменінен уақытша болса да кетужәне абсолюггік “бет ашылған” (непосредственность) күйінетүсу кажеттілігімен түсіндіріледі.Кейбір өңірлерде әйелдік жетпек бірнеше сатьщан түрады.Мәселен, Яо тайпасында жетпек алғашкы менструалдықциклге орай басталады және алғашқы жүкітілік кезіндетерендей түседі және алғашқы босанудан кейін аяқталады275.Туу (дүниеге келу, өмірге келу) тылсымдығы —яғни,әйелдің өзінің жасампаз кушке ие екендігін ашуы (білуі) —еркектердің қабылдау (восприятие) қабілетінің сөздеріменберуге болмайтын діни коңіл-кешпектерге (переживания)пара-пар. Сондықтан да, бала туудың неліктен, кейжағдайларда нағыз тылсымдықтарға (сарқындары, тіпті,Европада да сақталған) дейін дамытылған қүпия әйелдікжоралғыларының негізі болып шыққандығын түсінугеболады. Шлезвигтің солтүстігінде барлық ауылдық әйелдерқүдды естерінен ауысқандай болады: оларга жол бойындакез болган ер адамдардьщ қалпақтарын жүлып алып қига(көңге) толтырады; өздері кездесіп қалган арбаны қиратып,быт-шытын шыгарады да атты босатып жібереді (бүданеркектік кәсіптерге қарсы багытталган әйелдік реакцияныкөруге болады). Әйелдер жаңа гана әйел босанган үй алдынажиналган соң, бүкіл ауыл көшесі арқылы жүрген ессіздүрбелең басталады. Менадалар (абыз-әйел, вакханка)сияқты, топтасып алып жүгірген, “ура!” деп дауыстаган,айқайлаган әйелдер бүкіл ауылды басына көтереді. Оларжолшыбай кездескен үйлерге кіріп, үйдегі көңілі қалаганбарлық ішіп-жейтінді алып шыгады, жэне, егер сол үйдееркектер болса, онда оларды би билеуге мәжбүр етеді276.Сірә, ежелгі замандарда кейбір қүпия жоралгылар жасбосанган (бала туган) үйде откізілген тәрізді. Он үшіншіғасырды көрсететін материалдар бойынша, Данияда мынадайсалт болган екен: өйелдер бір үйге жиналып, айқайлап-шулапжәне ән айта жүріп сабаннан өздері Бүқа деп атаганҚуьіршақты жасайды. Екі әйел оны оздерінің араларына175 R.P.Heckel, “M iscellanea”, in Anthropos, XXX, 1935, p. 875, ж энеasParini, жоғар. қараң.: pp. 42.b Richard Wolfram, “Weiberbunde” in the Zeitschrift fur Volkskunde,42, 1933, pp. 143.231