Әлемдік

Әсілі, адамның Жоғалған Жүмақ алдында —демек, хаос,сенімсіздік, жаттық, түн мен ажал және, бір мезгідде, тегісқамтитын шаттық, өмір мен күн (күндіз) алдында өмірбақизәресі үшып түратын болғанмен, бізді, бәрінен де бүрынерлік негіз қасиеті біздің әрқайсымыздың бойымыздатуындап, сөйтіп, философиялық теориялар шеңберіненшығып, күнделікті өміріміздің бір бөлігіне айналуымүмкіндігі ойландыруы тиіс. Бүтіндік, түтастық сезіміниеленген соң ғана, біз өрісі тар өзімшілдігімізді өзге адамдарғақызмет етушілікке алмастырып, өзгерте алмақпыз. Десекте, бүл тек белгілі уақытта ғана болуы мүмкін екендігінжәне оның бір классикалық процедураны талап ететінін ал,оны сипаттау ғана емес, сондай-ақ, одан да маңыздысы, оғантзу өте күрделі болатынын есте үстау қажет. Игі өзгерістерпроцесін еркімізше жеделдету мүмкін емес, себебі, ол үшінөзін-өзі тану және бүкіл —ғалам осін қосқандағы - айналаортамен үйлестікте болу талап етіледі, бүл ретте, соңғысынадамзатгың биік мақсаттарының бірі санауға болады.Ал, енді біз, ең берісі, қаһарманның дамуы процесініңкейбір аспектілеріне ден қоямыз. Бүл процесс біртіндепжүреді, сондықтан да, бір бүл кітап оны жан-жақтымазмүндауға жеткіліксіз.Қаһарман ешқашан да өз саяхатының ақтық мақсатынатолық түрде жетпесе де, ол туралы армандаудың өзі, ерлікжасау әрекеті жайлы айтпағанның өзінде, адамзат ой-қиялымен сенімінің ең бекзат көрінісінің бір үлгісі болып табылмақ.411