Әлемдік

алады. Эйтпесе, біз Отан, үлттық жэне әлемдік мэдениет,тіл, киелі мейрамдар, қасиетті хаттарды қалайша таныпбілеміз. Тіпті, отбасы, үрпақтар сабақтастығы, жақсылықпен жамандық, ақиқат пен иллюзия жэне т.б. коптегенүғымдарды қалай сіңірер едік? Болмыстағы заттың барлығынпайда көзімен багамдап шығу мүмкін емес. Өйткені солайболған күнде барлық адам жауың мен бәсекелесіңе айналады,“барлыгы барлығына қарсы” соғысқа үласады.Дінтанушы үлы ғалым Мирча Элиаде мифологиялық ойжүйесінің бірден жүрекке жол табатынын атап айтқан. Олкөңілге қанат бітіреді, шабытынды оятады, қарапайым адамөзін дүниемен біртүтас сезінеді, өзін болмыс үшін жауапты,мәңгі өлмес сезінеді. Киелі мерекелердің кезінде дінирэсімдерге қатысқан, ардагерлер мен қаһармандардың есімінқайталаған адам сол аты аталғандарға бір сәтке болса дателінетін болған. Сол сәтте бойына қүйылған шабыт, қонғанөнер киесі бүгінгі біздің замандасымыздың ойын-сауықтаніздеген ләззатының орнын басатын болған. Шындығынакелетін болса, біздің дәстүрлі дүниеде өмір сүргенбабаларымыздың тіршілігінде фэни сарын болмаған, оларүнемі өлдебір биік қуат өрісінде жүрген. Бүныменсалыстырғанда театр, стадион немесе дискотекаға барғандаадамның алатын нэрі әлдеқайда қарабайыр. Біздің оміріміздіңсапасы да тиісінше төмендейді. Мифтік-діни үғымда рәсімдермен символдар біздің төни дүниеден биік, әлдебір басқадүниеге меңзейді. Ол аз десеңіз, аталмыш ырымдар біздіңдүниені сол биік бақига әредік-әредік теліп отыратын болган.Юнг архетиптерді биік поэзиялық образдардан боліпқараудың мүмкін еместігін айтқан. Ол —архетип, адамныңой өрісіне гана эсер етіп түрганда, оны қимылсыз түрганархетип деп қабылдауга болады. Оларды көбейту кестесіндейетіп үйрену мүмкін емес. Дүниені қүтқарушы қаһарманныңбейнесі, қанішерді тітіреткен бейкүнэ сэби, қүдайлар менәулиелер мекен ететін таудың бейнесі, жақсылық пенжамандықтың арасындагы тартыс, өлімнен кейін адамныңбиік сапада қайта жаратылуы, адам рухын сауықтыратынқасырет бейнесі — осы аталгандардың барлыгы өміргеерекше м эн-м агы на, элдебір асқақ сүлулық, корікдүниесімен туыстық сезімін, түйсігін тудырады. Дәстүрліқогам мүшесі омірді бірінен кейін бірі тізбектелгенқызгьшықты оқигалар деп қабылдаган.7