Әлемдік

сын табуға болады: мәселен, Зевстің Гераны байлаптастайтын мифологиялық эпизод эфир ауаның шекарасыболып табылады, т.т. дегенді білдіреді. Филон Ескі Өсиеттің“жүмбақтарын” бейнелеуге, және жүмбақтарын шешу үшіналлегориялық әдісті пайдаланған. Төменіректе коретініміздей,кейбір аллегориялық қондырғылар, нақты алғанда,екі Өсиет арасы ндагы типологи я, сәй кестік ж әнесалыстырулар шіркеу әкейлері, ең алдымен, Оригентарапынан кеңінен қолданысқа ие болды.Кейбір ғалымдардың пікірі бойынша, аллегорияГрекияның өзінде ешқашан таралмаған, анағүрлым үлкентабыспен ол Александрия мен Римде қолданысқа ие болған.Соған қарамастан, сан-алуан аллегориялық түстеп-жоруларарқасында, Гомер мен Гесиод грек элитасының көкірегінде“қүтқарылды” және Гомердің қаһармандарына өзіндікжогаргы мэдени күндылықтарын сақтап қалудың сәті түсті.Грек пантеоны мен гомерлік мифология тек қанааллегориялық әдістің арқасында қүтқарылып қойган жоқ.Б.з.д. III гасырдың басында Эвгемер, “Қасиетгі тарих” (Ніегаanagraphe) атты философиялық сапар түріндегі романынжариялады; ол тез және галамат табысқа ие болды. Эннийоны латыншага тәржімеледі; айтпақшы, бүл —осы тілгетәржімеленген ең алгашқы гректік мөтін. Эвгемергеқүдайлардың пайда болуының сырын ашудың сәті түскендейболып корінді: олар бүрынгы қүдайыландырылган патшаларболып шықты. Бүл Гомер тәңіриелерін сақтауга үмтылғантагы бір “радионалистік” әрекет болатын. Олар жаңа“болымга” —тарихи (дәлірек айтқанда, тарихқа дейінгі)деңгейдегі болым сипатына ие болды: мифтер ілкіпатшалардың істері мен әрекеттері жөніндегі естеліктердіңелестету барысындагы өзгерінділері болып түсінілді.Мүндай іші сыртына қаратылган аллегоризм, Эвгемерде, Энний де, тіпті, Эвгемердің пайымдарына сүйене отырып,грек тәңіриелерінің адамга үқсастыгьш, олай болса, болымсызекендігін дэлелдемек болган Лактанс пен басқа дахристиандық апологеттердің ойыларына да кірмеген асамаңызды салдарларга ие болды. Аллегориялық жаңаша мәнмагынаберу мен эвгемеризмнің арқасында, жэне, әсіресе,үзаққа созылган демифологизация мен христиандықтынжеңісіне қарамастан, әдебиет пен пластикалық өнератаулының барлыгы да қүдайлар мен қаһармандар туралы156