Әлемдік

94-сурет . “Сигуардтың Фафнирді өлтіруі”. Тасқа ойыпсалынған сурет. Швеция, XI ғ. Седерманленд.және төменнен түлға үстінен қарайтын күштерге дегенөркөкірек елемеушілік, ескермеушілік қаһарман үшін,мейлі, ол жерге қүлап, күл-талқаны шықсын... теңізге сүңгіпкетсін... солардың қүрбанына айналуды білдірмек”.Төменде келтірілген “Аян” жолдары өзіндік ерекше,кекесінді әзілмен қүр үміттенушілікті келемеждейді. Нозіксәуегейлікпен ол жолдар біздің жындарымыздан бір демдеһәм мәңгілікке қүтылуға үміттенуге де түрмайтындығынбіздің есімізге салады.“Сонда мен көктен түскен Періштені кордім, қолындаоның түңғиықты ашатын кілт пен үлкен шынжыр болды.Ол әзәзіл, ібіліс дейтін айдаһарды, байырғы жыланды алып,оны мың жылға бүғаулап, бекітті де, түңғиыққа тастапжіберді, сөйтіп, оны қамаған соң, мың жыл аяқталмайынша,ендігі жерде халықтарды еліктірмесін деп, үстіне мөр салды;мерзімі біткен соң оған аз уақытқа босатылу тиесілі”.Сигурд, исландиялық Эдда Үлкенінің қаһарманы, айлакергном, Региннің қолдауын пайдаланған. Фафнир, Регинніңағайыны, орасан зор айдаһар немесе жыланның бейнесіндеболып, Андваридің мол қазынасын күзетеді. Қазынаны қолғатүсіруді өзі көксеген Регин, Сигурдті әлуетті Фафнирдіөлтіруге кндіреді (94-суретті қараңыз). Сигурд айдаһарды -шектен тыс ашкөз сарандық символын —озінің қылышыменшауьш түсіріп, көзін жойғаннан кейін, ол Фафнирдің жүрегінсуырып алады да, оны істікке шаншып, отқа қақтай бастайды.527