Әлемдік

- 2 -“Өмір суретшісі” дегенде нені айтып отырмыз? Кезкелгенсуретшінің өзін таныту үшін белгілі бір қүралдардыпайдаланатыны белгілі. Мүсіншіге өз идеяларын материалдаайшықтау үшін тас, ағаш немесе балшык, кескіш және өзгеқүралдар керек. Өмір суретшісіне оның өзі де жеткілікті.Барлық материалдар, барлық қүралдар мен қажеттітехникалық шеберлік оған тумысынан, мүмкін, оны атаанасыдүниеге өкелмес бүрын беріліп қойылған. Сіз бүләдеттен тыс, тосын, қызық естіледі дейсіз. Бірақ сәлойлансаныз, менің нені айтып отырғанымды түсінесіз. Алегер түсінбесіңіз, анығырақ айтайын: біздің физикалықденеміз суретшінің кенебіне, мүеіншінің тасына, ағашы менбалшыгына, сазгердің скрипкасы мен флейтасына, әншініңтамағына үқсас материал. Ал күллі тәндік нэрселер —қолдар,аяқтар, кеуде, бас, ішкі мүшелер, жүйке, жасушалар, ойлар,сезімдер, бүтін түлғаны қүрайтынның бәрі —бір мезгілдеәрі материал, әрі қүрал, содан және соның көмегімен түлғаөзінің шығармашылық қүдіретімен осының бәрін мінезге,қимылдың барлық түрлеріне, өмірдің өзіне айналдырады.Сонда омір санадан тыстың сарқылмайтын қайнарынанжасалған өр бейнені көрсетеді. Адамның әр ici бірегей,шығармашыл болады да,оның тірі түлғасын білдіреді. Мүндашарттылықтарға, конформизмге, тежеулі мотивацияларғаорын жоқ. Түлға оз қалауынша қозғалады. Оның мінезіқалаған жағынан соға беретін жел сияқты. Фрагментарлы,шектеулі, томаға-түйық, эгоцентристік тіршілікке қамаулы“Мен” жоқ. Адам түрмеден шыққан. Тан дәуірінің үлы дзенүстаздарының бірі айтады: “Өзіне өзі үстаз болған адам,қай жерде жүрсе де,өзіне үйлесімді түрде кимылдайды.”Осындай адамды мен нағыз өмір суретшісі деп атаймын.Оның “Мені” санадан тыспен —түпкі мүмкіндіктердіНқайнарымен біте қайнасады. Ол “өз ақылының аясындаемес.” Қасиетті Августин айтады: “Қүдайды сүй жәнеқалағаныңды істе”. Бүл XVII гасырдағы дзен үстазыБунанның өлеңімен үндес:346Әзір тірі кезіңде .Өлік бола біл, .Мүлде өлген кісі бол;