Әлемдік

ақыры жөнінде айтылып отырған миф жөнінде болып отыр.Бірақ, Лееманның айтуына қарағанда, андамандықтардыңтілінде келер шақ деген жоқ84, сондықтан, бүл жердеәңгіменің болашақтағы ма, әлде өткен шақтағы ма, оқиғажонінде болып отырғандығын анықтау оңай болмайды.Ғаламның мүмкін боларлық қайта төрітілуіне қатыстыештеңе көрсетілмеген заман ақыр туралы ілкі түрмыстықмифтер оте сирек кездеседі. Мәселен, кай тайпасының (ЖаңаГвинея) сенім-нанымы бойынша, Маленгфунг Жаратушы,ғаламды және оның ішіндегі адамды жаратқан соң, дүниеніңқиыр шетіне, көкжиекке кетіп, үйқыға кетеді. Үйқыдажатқан жаратушының әрбір тоңбекшуі (поворачивается)кезінде жер дірілдейді, бірақ, ол өз төсегінен түрған кездеаспанды киратады, соның нәтижесінде аспан жерге қүлап,барлық тіршілік атаулы қүриды85. Каролин аралдарыныңбіреуінде, нақты Намолут аралында, жаратушы күндердіңкүнінде адамзатты күнәсі үшін қүртады екен деген аңызтіркелген86. Бірақ қүдайлар өмір сүре береді, бүл жаңажаратудың мүмкін екендігін корсетеді. Каролин аралдарыныңқүрамындағы Аурепик аралында апат үшін жаратушы -ның үлы жауапты болып шығады. Аралдың қожайыныныңөзінің бағы-ныштыларымен айналыспайтындығын байқағанкезде, ол, циклон шақырып, аралды суға батырып жібереді87.Бүл жерде, әңгіменің біражолата болатын заман ақыр жөніндеболып түрған-түрм аған-ды ғы аны қ емес: өйткенікүнәһарларды жазалау идеясы, эдетте, келесі адамзаттыжасаудың болатындығын да керек етеді емес ne.М алакка түбегіндегі негрита тайпасының сенімнанымдарынжору қиын. Олар, күндердің күнінде Карей,адамдардьщ оның берген ережелерін орындамағандықтан,ғаламды қүртып жіберетіндігіне кәміл сенеді. СондықтанДа, күн күркіреу кезінде аборигендер апатгың алдын алмақболып, қанды ақталушы қүрбандықтар шалады88. Апатжалпыга копке, шапагаттыларға да, күнөһарларға да ортақ,ф е , осы апаттан кейін жаңа жарату болмайтын сияқты.84 Ibid., р. 112.85 Richard Thurnwald, Die Eingeborenen Australien und der Sudseeinseln(Tubingen, 1927), pp. 26-27, ж„не: Ch. Keysser, Aus dem Leben der Kaileuteкітабы бойынша (Neuhaus-Te, Deutsch Nev-Guinea, 1911, pp. 154 sq.).86 F.R.Lehmann, op. cit., p. 107.87 Ibid., p. 117.88 M.Eliade, Traite d-Histoire des Religions, p. 54.71