Әлемдік

яғни өзі бұрын түйсініп көрмегенді түйсінеді. Бүл процесскобіне мазасызданудың осуіне себеп болады —кейде үрейосындай алға үмтылуға кедергі жасайды, оның кедергіденотуіне аналитиктің оз жанында түруы арқасында ғанамүмкіндік туады. Бірақ, оз күшіне сенімділік сезіміэкзистенциалды, оны соз оята алмайды, керісінше, соз тектәжірибе ғана бере алатын нәрсені пациенттің түйсінуінекедергі болады.Бүған дейін біз тек дзен-буддизм мен психоанализдіңтоғысу және жақындық нүктелерін ғана талқыладық. Алайда,бүлай салыстыру бізді дзеннің орталық пункті —нүрлануғажэне психоанализдің орталық пункті —репрессиядан арылуға,санадан тыстың саналыға трансформациялануьша (айналуына)тікелей назар аударғанда ғана қанағаттандырмақ.Психоанализдің осы проблемасы бойынша жоғарыдаайтқанымызды қорытындылайық. Оның мақсаты - санадантысты саналыға айналдыру. Алайда, сана мен санадан тыстысубстантивтендіру дегеніміз созді шынайылық деп қабылдауболып шығады. Біз мүның орындар немесе мазмундар емес,қызметтер екенін ескеруіміз керек. Расын айтқанда, біз азнемесе коп түншықтырылғандық туралы, яғни тілдің,қисынның және мазмүнның әлеуметтік сүзгілері арқылыоткенді түйсіну туралы айта аламыз. Осы сүзгілерденқүтылумен, озімді озім эмбебап адам деп түйсінумен, басқашаайтсақ, репрессияның азаюымен қатар мен оз ішімде жатқаноте терең қайнарлармен, яғни, күллі адамзатпен жолығысааламын. Егер түншығу (езілу) толық аласталса, санадантыстың, санаға қарсы түрғаннның мүлде жоғалғаны; ондатура, нағыз тәжірибе ғана қалғаны. Мен өзіме озімқаншалықты жат емес,огей емес болсам,соншалыктыдәрежеде ешкім де, ештеңе де маған жат, огей емес. Оныңүстіне,менің озім озімнен қаншалықты огейсітілген болсам,ал менің “санадан тысым” менің санамнан болініп түрарболса (яғни, бүтін адам ретіндегі Мен әлеуметтік адамретіндегі Меннен болініп түрса), менің дүниені түйсінуімжалған. Біріншіден, паратаксикалық ауытқулар (жаңсаккэру —Ауд.) кесірінен (ауысу): мен озге түлғаны озімнінбүтін Меніммен сезінбеймін, болшектенген, инфантильдіМеніммен түйсінемін, сол себепті де озге түлға біздің балакезіміздегі маңызды түлға сияқты, шын мәніндегі емес,озгеше болып корінеді.316