Әлемдік

болатын: дәстүрлі бейнелер мен сценарийлерге қайшыкелетін көрулерді (видения) әлгі қауы мдасты қты ңкабылдамауы мүмкін. Бағзы қоғамдардың діни өміріндегіемшілердін, бақсылардың және ақсақалдардың рөлініңшамасы белгілі. Осы адамдар, қалай болмасын, экстатикалықтәжірибенің тылсымына кіре алған. Дәстүрлі схемалар меноларды индивидуалдық жаңашыл түрғыда қайта бағамдаудыңара қатынасы өзгермей қала алмайды: күшті діни түлғаныңыкпал етуімен дәстүрлі негіз (канва) өзгеріске түсе бастайды.Бір сөзбен айтқанда, тандантарлык фантастикалықсценарийдің көмегімен берілетін діни тәжірибе озінің жекешабыттануының модельдері мен қайнар-көздерін бүкілқауымға бере алады. Бағзы қоғамдарда, басқа жерлердегісияқты , бірнеш е индивидуумның ш ы ғармаш ы лы ктәжірибесінің арқасында мэдениет жасалады және қайтажаңғыртылады. Бірақ, бағзы мэдениет, үнемі жаңаша мәнмағынағаие болып және киелі саладағы мамандардыңпәрмені арқасында терендеп отыратын мифтердің тоңірегіндеүйымдасатын болғандықтан, қоғам, түтас алғанда, осындайтүлғалардың ашқан және таратып жүрген қүндылықтарғақарап бағдар алады. Бүл мағынасында миф адамға озініңмүмкіндектері шегінен ары қарай отуге комектеседі жәнеоны “үлылардың деңгейіне” дейін самғауына итермелейді.ГомерҮлы діни түлғалардың арасындагы, ен алдымен,реформаторлар мен пайғамбарлардың, және дәстүрлімифологиялық схемалардың арасындағы байланысты зертгеукерек-ақ. Бүрынғы отарлардағы халықтардың мессиялықжәне милленаристік қозғалыстары зерттеулерге қажеттісарқылмас оріс деп айтуға болады. Заратустраның иранмифологиясына, Будданың - Үндістандағы дәстүрлімифологияға жасаған ықпалын қандай да бір молшердеҚалпына келтіруге болады. Иудаизм туралы айтар болсақ,паигамбарлар жүзеге асырған елеулі “демифизация” жоніндебүрыннан белгілі.Осынау шағын кітаптың колемі осы мәлелелерді,талқылауға түралық молшерде талқылауға мүмкіндікеРмейді. Біз грек мифологиясына (оның озіне емес, оныхРистиандықпен сабақтастыратын кейбір моменттерге)тоқталып отуді қажет деп есептейміз.149