Әлемдік

жоқ. әйтсе де, оның көрермендері соның өзіне күле ме әлдеоның мінез-құлқы мен іс-әрекетінде өз бастарына қатыстытүспалданатынға күле ме, сенімділікпен айта қою қиын”.Дегенмен, виннебаго үнділерінің мифінде Алдамшы“басқалардың бақытсыздығына күлуден” және жаңа оқиғақызықтардыіздегеннен тыйылады. Бүның орнына ол озінің“отбасы мен қоғамдық өмірге” қайта оралады.Бүл алғашқы оралу, әлбетте, “үзаққа созылмайды”, олайболатыны, Алдамшының мінезі, біздід әрбіріміздің мінезқүлқымыздай,шамадан тыс жылдамдықпен толықтайқалыптаса алмайды ғой. Не ол, не біз тежеусіз іс-қылықнәтижесінде не болатынын ә дегенде танып, түсіне қоюғақабілетсізбіз.Алдамшының ширығушылығы, наразылығы мен айналаортаға бейімделуге икемсіздігінің аңыздарда көрініс табуывиннебаго қоғамының өзінің “теріс тенденциялар ментүңілістерді... бейнелеуінің өзіндік механизмі болыптабылады”. Дэл осылайша жеке түлғалық деңгейде дежосықсыздықтарды пайымдаушылық бізге оның бүғауынаназат болуга комектесе алмақ.Виннебаго тайпасының әлеуметтік қүрылымындағы әрбірадам, Радиннің атап көрсеткеніндей, бейне, “Алдамшыныңбейсаналылығына” ие еді, “оны адамның өзі үшін де, сондайақ,бүткіл үжым үшін де, сол адамның өзін жэне баршаайналадағыларды қүртып-жоймауы үшін, сана деңгейінекөтеру қажет болған. Бірде-бір адам бүны жалғыздан-жалғызістеуге қабілетсіз. Ол өзінің туыстас-қандастарын және күлліқоғамды көмекке шақыруға тиіс. Барлық осы сипат-белгілерАлдамшының омірлік жолында да болады. Ол түрақсыз,дәрменсіз, мағынасыз, не сүйіспеншілікті, шын берілгенжанқиярлықты, не аяушылықты білмейтін өзінің инстинктәрі ақылға сыйымсыз эгосын кореді. Жалғыз қалғанда, ол недами, не кемелдікке жете алмайды. Бір ғана түрпайы мүқтаждықгармен,аштық пен жыныстық тойынғандықпен сш ештеңегеде қабілетсіз. Бүл мүқтаждықтар басқа, сыртқы күштерменшекгелген болуы тиіс”. Өздігінен инстинктгілі өмір “шүбәсізқьшмысқа жөне олшемге сыйымсыз мүктаждықтарға әкеледі.Бүның екеуі де міндетті түрде қайғылы болып аяқталады.Бірақ, адамға бүндай тіршіліктің салдарлары жайында қалайескертуге болады? Екі тәсілмен: осы бір ырыкка көнбейтінжәне қайғылы салдарларды онерде бейнелеп корсету әріоларды әжуа-келемежге үшырату... деп түспалданады”.539