Әлемдік

бе?” Бүл сүгір (офицер) де түсінде әлдебір дауысты естігенекен, түс оған: “Краковқа, Иекильдің үлы Эйсиктің үйіндежасырылған үлкен қазынаны іздеуің керек. Қазынаныпештің ар жағынан, бүрыштан табуға болады”, —деген аяңберген екен. Бірақ сүгір (офицер) түсінде естіген дауысқамүлдем сенбейді. Ол байсалды адам екен. Раввин, басынтоменірек иіп, оған рахметін айтада да, асығыс Краковкеқайтып оралады. Өз үйінің бүрышн қазып, оның кедейлігінтамадаған мол қазынаны табады.“Осылайша” — деп түсіндіреді Циммер, — “біздіңкедейлігіміз бен барлық тауқымет-сынагымызды тамамдайтыннағыз қазына әрқашан да жақын жерде болады; оныалыс елден іздеудің қажеттілігі жоқ. Ол біздің өз үйіміздің,ягни, біздің оз ғүмырымыздың ең көксеулі бүрыштарындакомілген. Ол пештің ар жағында, бүл, біздің ғүмыркешуімізді басқарып отыратын өмір мен жылудың кіндігі;бүл —біздің жүрегіміздің жүрегі, егер біз оны қалдай іздептабу керек екендігін білсек етті. Соган қарамастан, бізді өзізденістерімізде бағыттап отыратын ішкі дауыстың мөні текбіздің алыс қиырларга жасалган қүдайы сапарымыздан кейінгана түсінікті болатындыгында жатқан керемет те орнақтыфакт аңгарылады. Осы бір керемет те орнықты фактіге тагыбір факт қосылады: біздің өзіміздің тылсым ішкізияратымыздың мән-жайын ашып беруші адам басқа сенімніңжәне басқа нәсілдің өкілі, бөгде жүрттық болуы тиіс”. Кезкелген күтпеген жаңалық ашудың терең магынасы осындажатыр; ол дүние жүзілік деңгейдегі жаңа гуманизмнің атганунүктесі бола алады.264