Әлемдік

93-сурет. “Шынжыр бүгаудағы айдаһар”, көрнекі суреттіқолжазба жүрнағы. Франция, XI ғ. Үлттық кітапхана, Париж.дайындалып түр. Шайқастың немесе аңшылықтың (жәнеде, бүл түтастай ежелгі грек өнеріне тән) шешуші сәті...болып табылатыны бүл жерде жаудың немесе жануардыңнақ жеңілісінің өзі емес, сол жеңіліс алдында келетін мезет:қарсыластардың екеуі де күштері тасып, шиыршық атқанкескінде көрсетілген, содан да, бүл шайқастың аңыздағыақыры көрерменге белгілі болғандықтан, ол (көрермен)көрнекі суреттегі шайқастың да немен тынарына шүбәкелтіре қоймасы айқын”.Бірақ, осыдан кейін Беллерофонт та, өз кезегінде,рухының астамдығы үшін қүлатылады. Икара да дэл сондайтағдыр кешеді, ол, Күнге тым жақын үшып барып, жергеқүлайды. Эрих Нейман осыған байланысты былай деп атапөтеді: “Қаһарманды Құдай тудырғандықтан да, ол өзініңізгілігін сақтауы, өз іс-әрекеттерін саналылықпен толықтайзердеге салып отыруы тиіс. Егер де ол, гректер “hybris”(“тәкаппар менмендік”) деп атаған тәкаппар эгоманияқызулығымен әрекет етіп, өзі қарсы күресіп жүргендіқүрметтемейтін болса, оның ерліктері ештеңеге әкелеқоймайды. Аса биік шарықтап кетіп, қүлау және тымтереңге түсіп кетіп, шым бату - осының барлығы эгоныасыра бағалаушылықтың белгілері, ал, әсіре бағалаушылықапатқа, өлімге немесе ессіздікке алып келеді. Жоғарыдан