Әлемдік

I27 сурет. “Эулие Меркурий”, Ибрагим Жазғыш иконасыньщжурнагы. 1765 ж. Мэриям қыз аль-Дамширья шіркеуі, Каир.(Арабтың Әулиелер өмірі сипаттамасында “копггердіңсоншалық сүйіспеншілігіне бөленген Әулие Меркурий өзініңтіршілігі түсында қалай-да Мысырмен байланысты болганыеш жерде аталмайды. Дегенмен, оның зүлым жауыз әріжолынан жаңылган Юлианды жеңуі оган мысырлықхристиандардың қүрметі мен дәріптеушілігін әкелді депжорамалдауга болады”).Бүл миф мәңгі біздің өз ішімізде болмақ.Айдаһарды өлтіруші Әулие Георгийдің кескініне немесебасқа да сондай кескіндемеге қараган кезімізде, біздінкөретініміз дерексіздік те, екінші жагынан, көп жүзжылдықбүрын әлдебір жын-періні өлтірген нақты болган тарихикейіпкер де емес. Біз, ең алдымен, адам бойында үдайы болыпжататынның жоралгы түріндегі бейнесімен кезігеміз.Сондықтан да, ең бастысы Әулие Георгий және басқа да солтәрізді кейіпкерлердің кім болгандыгы емес, ең бастысы —адам деген не, адамда бар “мен” не екендігі. Айдаһарды женеалатын емес, ендігі бүны істеп қойган адам. Тегінде, ақырнәтижеде, біз айдаһарларды оларды жеңу, жеңіс үшін емес,біздің оз қайта тууымыз, жаңгыруымыз үшін өлтіреміз гой.“Жогары қүдайы тек... кейінгі индуизмде, эдетте... диадатүрінде корсетілген; бүл диаданың бейнесі ретінде не аталык,432