akilah-azra-kohen-fi

dersin şimdi de boşaltın diyorsun.” diye itiraz etti. Can tartışmak istemiyordu. “Neyse Kaya,
önümüzdeki günün programına seninle etmem gereken kavgayı da koy, yoksa bu laf dalaşları
beni fena yordu, edelim şu kavgayı, öğreneyim derdin neymiş de atalım şu senin kriz halini
sistemimizden.” diye kükredi. Kaya bu andan itibaren söylediklerinin tehlikeli olacağını bilse
de, “Can!” diye lafa girmeye çalıştı ama Can konuşmanın başından beri çok sıkılmıştı bu laf
dalaşından ve derin bir nefesle, “Yeni bir tartışma açmak için söylemiyorum bunu Kaya.
Neyse, geçelim taşınma işini, başka, sadece gerçekten bugün yapılması, yetişmesi gereken
şeyler varsa onları söyle. Gerisini ertele.” dedi konuyu kapatarak.
Kaya, “Öyleyse en geç saat 5’te stüdyoda olmalıyız, öncesinde spa’da bakımın vardı, onu
ertelersen başka bir şey kalmıyor. 5’ten 8’e stüdyoda program hazırlıkları var, o kadar.” dedi
azarlandığını kamufle etmeye çalışan dümdüz bir sesle. Can, “Arıyorum seni beş dakikada.”
deyip saat 5’e kadar kendini özgür hissederek telefonu kapattı.
Kumandanın düğmesine basarak perdeleri açtı. Dün gece yaşadığı bir sürü duygudan ötürü
kendisini güçsüz hissetti, hareketsiz kalıp biraz düşünmeye ihtiyacı vardı. Çıplak bir şekilde
yatakta oturup düşündü. Şadiye’nin gidişi, Deniz’in kafasını Duru’nun kucağına koyuşu,
Duru’nun teni... Duru’nun teni!.. O tene değebilmek, o boyundan öpmek, onu koklayabilmek,
sarılmak, yıkamak, beyaz teninde ellerini gezdirebilmek... Can kendi buğday renkli ellerine
baktı, Duru’nun teninde nasıl da kara gözükeceklerini düşündü. İyice canı sıkılmıştı, kendini
yarım ve amaçsız hissediyordu. Yatağa uzanmayı düşündü ama tam o sırada aklına Deniz ve
Duru’nun kendi evlerine girişlerini seyredebileceği geldiğinde heyecanla kamera odasına
fırladı. Ekranın önüne geldiğinde, ekrandan bekleyen Kaya’yı görüp hatırladı, onu aramalıydı.
Arayıp onunla saat 5’te stüdyoda buluşacağını söyledi. Kaya’nın gidişini ekrandan
seyrederken içini tuhaf bir huzur ve özgürlük duygusu kaplamıştı. Kamera kaydını, dün gece
Duru ve Deniz’in kendi evinin kapısından çıktıkları noktaya gelene kadar geri sardı. Önce
Deniz’i gördü, yine ince ayar yaparak kaydı akıttı.
Deniz ve Duru, Can’ın evinden çıkıp kendi evlerine girmişlerdi. Bahçe kapısından ilk Duru
girmiş Deniz’in içeri girmesi için kapıda beklemişti. Deniz içeri girince Duru’ya doğru bir
hamle yaparak ona yaklaşmış, Duru ise Deniz’in hamlesinden kurtulup bahçe kapısını
kapatmıştı. Deniz merdivenlerden yukarı çıkmak yerine yaslandığı duvarda öylece beklemiş
ve Duru önünden geçerken onu kolundan tutup kendine çekmişti. Deniz’in Duru’ya
dokunuşuyla birlikte kalbi hızlanan Can’ın içindeki öfke, kaydı kapatmasını söylüyordu ama
Can seyretmeye devam etti. Duru, kendini geri çekip ilk basamağı çıkmasına rağmen Deniz
onu belinden yakalamış ve arkasına geçip boynunu öpmeye başlamıştı. Pasif bir şekilde
Deniz’e karşı koyan Duru, Deniz’i vücudundan uzaklaştırmak için ona dönmüş ve kendi
aralarında konuşmaya başlamışlardı. Can kamera kayıtlarının yüksek ses algısı olmadığı için
iyice kızmıştı şimdi, nefes almadan olacakları izlerken kendi kendine Duru’nun vücudunu
Deniz’den uzaklaştırmasını söyleyip duruyordu içinden ama Duru uzaklaştırmadı. Bahçede
öpüşmeye başladılar. Deniz Duru’yu duvara dayayıp sanki onu yercesine öpüyordu, Duru
külotunu çıkarmak için hareket ettiğinde, Can seyrettiği şeyi durdurdu.
Kamera odasından çıktı, yatak odasının ortasında daire çizerek hızlı hızlı yürüdü. Kendini
tecavüze uğramış gibi hissediyordu. Beyni zonkluyordu. Birlikte geçirdikleri onca saatten
sonra Duru’nun çıkar çıkmaz Deniz’le birlikte olmasının yıkıcı etkisi çok kuvvetliydi. Niye
külotunu çıkarmak için bu kadar acele etmişti? Nasıl olur da Duru gibi bir kadın kafası o