akilah-azra-kohen-fi

ağrımaya başlayan omurgası kendisine getirdi Can’ı, koltukta doğrulurken yaşadıkları şehrin
asla girmemeye özen gösterdiği bir semtinde olduklarını anladı. Ali, son model lüks arabayı
sırtlanların önünden kocaman bir but geçirir gibi geçirdi semtte yaşayan aç insanların
önünden. Can endişelenmek üzereyken, Ali telefonda birilerine kapıyı açmalarını söylüyordu.
Daracık, çıkmaz bir sokağa girdiklerinde Can endişeyle iyice diklenmişti, sokağın sonuna
kadar geldiler ve çıkmaz sokağın sonundaki iki kanatlı ahşap kapı açıldı. Can açık ağzından
tek bir ses çıkartamadan, araba açılan kapıdan içeri girdi. Şehrin en kötü semtinin, en köhne
çıkmaz sokağında, kapıları küçük çocukların ittirmesiyle açılmış eski bir araba yıkama
yerindeydiler. Can, kendisine dönen Ali’yle yüz yüze geldiğinde, Ali sakince, “Bana
güvenin.” dedi. Can, Ali’nin gözlerinde güveni gördü, güvendi, arabadan inen Ali’nin
ardından soru sormadan ilerledi.
Kapılardan açılan avluda Can Manay’ınki dışında bir Porsche ve bir de Bentley duruyordu.
Yaşları 8 ila 11 arasında değişen beş çocuk, arabaları ellerindeki kadife bezlerle
parlatmaktaydılar. Ali’nin ardından sakince onu takip ederken etrafındaki kimsenin kendisini
tanımamasına, daha doğrusu üzerine atlamamasına şaşırarak, bu lüks arabalar için diyazn
edilen bir oto yıkama servisi olarak çok yanlış bir lokasyon seçtiklerini düşündü, kendi
kendine gülümserken Ali’nin girdiği taş binanın daracık, ahşap kapısından girdi içeriye.
Çok eskimesine rağmen beceriksizce yamalanarak restore edilmiş antik binanın dar
koridorundan ilerlediler, karşılarına çıkan küçük minderli salonda önce Ali bir mindere
oturdu ve Ali’nin işaretiyle Can da çöktü karşı köşesine. Can, Ali’ye güvenmesine rağmen bir
yanlış anlaşılma olmasından tedirgindi. Konuyu netleştirmek için Ali’ye doğru eğildiğinde,
içeri gelen küçük çocuk aceleyle ama telaşsız, “Abi siz çay mı alıcanız?” dedi. Ali, “Yok
abicim biz yedik içtik, dinlenmeye, dengelenmeye geldik.” diye cevap verdi.
Çocuk, Ali’nin dilinden anlamıştı kafasını sallayıp dar koridora geri döndü. Tam Can
konuşacaktı ki, başında başörtüsü ve elinde bastonuyla yaşlı bir nine girdi içeriye, ninenin tek
gözü ve ağzında da dişleri yoktu. Bastonuyla Ali’ye işaret ettiğinde, Ali sorgusuz yerinden
kalkıp nineyi takibe başladı. Nine önde, Ali arkasında ve Can Manay en arkada, başka bir dar
koridordan, sadece bir kişinin zor sığacağı aşağı inen daracık merdivenlerden indiler.
Merdivenlerin sonunda kapısında tuvalet işareti olan döküntü tuvaletin içine girdi nine, Ali
tereddüt etmeden onu takip edince Can daha fazla nefesini tutamayıp Ali’ye seslendi ama Ali
çoktan içeri girmişti ve Can bir anlık tereddütten sonra peşlerinden gitti. Tuvaletten çok hela
görünümünde olan küçücük odanın içindeydiler ve buradan geçip varmak için çıktıkları bu
kısa ama özellikle Can Manay için şaşırtıcı yolculuğun sonuna gelmişler, o yere varmışlardı.
Tuvaletten açılan avluya vardıklarında, Can Manay gördüğü manzara karşısında hayatında ilk
defa kendini naif hissetti.
- 34 -
Bilge için test, bir sürü tipik karakter analizinden ortaya karışık gibi hazırlanmış bir
örnekti. Milyarlarca kişiydik bu gezegende ama her anlamda birbirimizden tamamen farklı
yaratılmıştık. Farklı ruhsal yapılarımız olmasına rağmen, insanlığın kendi yaradılışına tek tip
bir prototip gibi davranabilmesi hayret vericiydi ve bu gibi testlerin bardağı taşıran son
damla olduğunu düşündü Bilge. Uygarlığın, sanki aynı miktarda kimyasallar üretebilen