akilah-azra-kohen-fi

vermişti. Ama yeni ödev de bir önceki kadar iyi hazırlanmıştı. Normalde istediğinden 350
kelime daha kısaydı ama bu bile hoşuna gitmişti Can’ın, canı sıkılmadan incelemişti ödevi ve
kızın kıçını kaldırmamak için de B- vermişti. Ödevi yapanın çirkin bir kız olduğunu Kaya’dan
öğrendiğinde kıza ilgisini kaybetmişti ama şimdi kız karşısındaydı. Durum komik, kızsa çok
tuhaftı. Peki çirkin miydi?.. Can düşünürken kız saygıyla, “Can Bey, bir saat içinde okuldan
abimi almak zorundayım. İzin verirseniz ben çıkayım.” dedi. Can sigarasından bir fırt daha
çekerken gayriihtiyarî sordu. “Nereye gidiyorsun?”
Bilge kısaca gideceği bölgeyi söyledi. Can hiç düşünmeden, “Biz bırakırız seni. Gel.” dedi
ve Bilge’yi geçip kapıya doğru giderken elinde yarısı içilmiş sigarayı, sanki kül tablasına
bırakır gibi Bilge’nin eline tutuşturdu. Eline ilk defa sigara alan Bilge, itiraz bile etmeyi
düşünemeden, hâlâ yanan sigarayı aldı, ne yapacağını bilemeden Can’ı takip etti. Dışarıya
çıktıklarında kapının önünde Can’ın arabası bekliyordu. Bilge, Can’ın sigarasını yere atmak
isteseydi yere atacağını ama onun yerine kendisine verdiğini düşünerek ne yapacağını
bilemeyen bir acemilikle sigarayı elinde söndürmeye çalıştı, sağ işaret parmağı yandı.
İzmariti hızla çantasının içine attı. Arabaya bindiklerinde, sigaranın söndüğünden bile emin
olamadı. Ama arabada yangın çıkmadığı sürece önemi yoktu.
Can Manay’ın arabasında olduğuna, onunla yan yana oturduğuna inanamıyordu.
Davranışlarına dikkat etmeliydi, garip yöntemleri vardı Can Manay’ın, bu da onlardan biri
olabilirdi, hiç konuşmamak en iyisiydi. Başparmağını yanan parmağının üstünde gezdirdi,
canının acıması hoşuna gitmişti. Annesinin ölümümden beri ilk defa fiziksel bir şeyler
hissetmişti, acı bile olsa yaşadığını hissetmeye değerdi.
- 19 -
Özge, röportaj için stüdyoya erken geldi. Her pazartesi yayınlanan program için kanal hiç
cimrilik yapmamıştı. Çok lüks dizayn edilmiş stüdyonun hemen arka tarafında yer alan geniş
odalar, katılımcıların hazırlanması için zekice tasarlanmıştı. Odalar ortak bir alana açılıyor
ve ortak alanda yer alan açık büfe tüm ihtişamıyla iştah açıyordu. Bu bölüme girebilmek için
15 dakika kartının onaylanmasını beklemişti Özge. Sahte giriş kartları nedeniyle güvenlik
tedbiri arttırılmıştı. Tabii, iki sene önce programa katılan, o dönemin yetenek yarışmalarından
birinde birinci olmuş Ali Uçar’ın, programda geçirdiği sinir krizi sonrası, bu odalardan
birinde bileklerini kırık cam bardakla kesmesinin de güvenliğin artmasında etkisi olmuştu.
Adam ölmemişti ama artık stüdyoda sadece plastik bardak kullanılıyordu. Bu skandal sadece
güvenliği değil, programın reytingini de etkilemişti, o günden beri program ülkenin en iddialı
programıydı ve nerdeyse herkes izlerdi. Çünkü türünün tek örneğiydi. Özge’nin orjinal olan
her şeye saygısı vardı. Can Manay’ı tanımasa da sadece bu yüzden saygı duyuyordu. Onunla
ilgili araştırmasında oldukça derine inmiş ve buldukları karşında heyecana kapılarak ilk defa
daha da derine inmekten çekinmişti. Sonuç olarak Can Manay da etrafındaki herkes gibi
söylediği kişi değildi, herkesin bir maskesi vardı ama onunki sanki sıkıntıdan, amaçsızlıktan
değil, bir tehlikeyi örtbas için takılmıştı. Bu adamda çok garip, topluma yansıttığı karaktere
uymayacak ilkellikte bir şeyler olduğunu hissediyordu.
Aylin’in kırılan bileği, belki de Özge’ye evrenden bir işaretti. Bu maskeli pisliklerden biri
olmamaya yemin etmişti, onlar gibi dönüşmemesi için yapabileceği tek bir şey vardı;