akilah-azra-kohen-fi

Kendi sorusunun düşünmeden ağzından çıkışına şaşırırken, Göksel’in cevabına daha da
şaşırdı. Göksel hayır anlamında başını sallamıştı. Deniz, “Niye?” dediğinde Göksel, “Ada’ya
aşık mısın?” diye sordu dümdüz ama içinde acı olan bir ifadeyle.
Deniz şoktaydı, sorunun absürtlüğü enteresandı ama bu soruyu Göksel’in sorması
inanılamazdı. İstem dışı gülerek, “Saçmalama, o benim kızım gibi!” diye cevap verdi.
Göksel, Deniz’in yalan söylemediğini biliyordu, aslında Deniz’in Duru’ya bağlı olduğunu
da biliyordu ama çok sık yalnız görmüştü Deniz’le Ada’yı ve diğerlerinin nasıl olur da
Ada’ya karşı kendisinin hissettiği bu duyguları hissetmiyor olması ona hiç de doğal
gelmiyordu. Deniz, Göksel’in donukluğunu elini onun omzuna koyup omzunu sıkarak bozmak
istedi ama Göksel duyduğu cevap karşısında ilk defa kendisini minnettar hissediyordu birisine
ve Deniz’in eli Göksel’in omzuna değer değmez Göksel sarıldı ona. Sıkı sıkı ve samimi bir
sarılıştı bu. Ada’ya aşık olmadığı için teşekkürle dolu, içten bir sarılış.
Duru, parıldayarak Deniz’e yaklaşırken onun Göksel’le konuştuğunu fark etti, Göksel’in
allak bullak surat ifadesine bakılırsa Deniz sıkıştırmıştı onu köşeye. İçi huzurla doldu
Duru’nun, korunduğunu bilmenin huzuruydu bu. Onlarla arasında mesafe bırakmaya özen
göstererek yaklaştı. Dikkatle Göksel’in mahvolmuş suratına odaklandı, Deniz ne demişti
acaba bu psikopatı böylesine yıkacak. Oh olsun, ağzına sıçıyordu!
Deniz’in eli Göksel’in omzuna değdiğinde ve Göksel aniden Deniz’i kucakladığında telaşla
onlara doğru üç adım attı Duru. Birbirlerine saldırıyor olduklarını düşünerek atmıştı bu adımı,
bu kenetlenmenin bir saldırı değil kucaklaşma olduğunu anlaması üç adımını almıştı ama
anladığında durdu ve durduğu yere çakıldı kaldı.
Hayatı boyunca en nefret ettiği, tek nefret ettiği adam, Deniz’in, hayatı boyunca tek sevdiği
adamın kollarında huzur bulmuştu. Hissettiği ihanet duygusu çok büyüdü ve vücudundan taşıp
tüm dünyasına bulaştı. Nefret ediyordu, sadece Göksel’den değil, Deniz’den de nefret
ediyordu. Göksel’e vereceği zevki düşünmeden hızla yürüdü Deniz’e, kafasına, vücuduna
vururken ağzına gelen küfürleri sıraladı önce. Göksel, Duru’ya müdahale etmek için onu
kolundan yakalayınca, Deniz onu ittirip, “Dokunma ona!” diye bağırdı. Duru kendini bir adım
geri çekip hissettiği tüm nefreti gözlerine yükleyerek, “Hainsin sen! Pis, aşağılık bi hain!”
diye haykırdı ve siktirip gitmesini söyleyerek hızla yürüdü gitti. Deniz refleks olarak Duru’nun
peşinden gitti bir an ama sonlandırması gereken bir gösteri vardı ve Duru’ya gördüğünün
düşündüğü gibi olmadığını anlatabilmesi için önce onu yakalaması gerektiğini biliyordu ve bu
en az iki saat alırdı, zaten yetişemeyeceğini bildiği için birkaç adımdan sonra durdu, durmak
zorundaydı. Gösteriye dönmeliydi! Hemen Göksel’e dönüp hiddetle, “Topla herkesi, dans
etmeyen kimse kalmasın şu salonda!” diye emir verdi burnundan soluyarak. Müzik setinin
başına geçen DJ’in çalmaya başlaması için onay vermek üzere sahneye doğru ilerlerken,
Göksel’in diğer dansçıları topladığını kontrol etti, müzik hafif bir bosso nova ritmiyle
başladığında Göksel ve diğer dansçılar salona yayılmaya başlamışlardı bile.
Deniz’se bir an önce işini bitirip Duru’ya ulaşmanın telaşıyla huzursuz, tükenmiş,
motivasyonunu yitirmek üzere sahne arkasında eserini izledi. Bu gece, Deniz’in diğerleriyle
paylaştığı ilk eseriydi.
- 6 -