23.04.2017 Views

akilah-azra-kohen-fi

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ir süredir Deniz’e ait olmadığını hissediyordu. Can’ın bu duyguyu yağmalanmak olarak<br />

görmesi şaşırtıcıydı, belki de deliydi bu adam. Belki her ay başka bir kadına takıyordu kafayı,<br />

sonra hevesi geçince de kafayı takacak başka birilerini arıyordu. İçine doğan merakla bakışını<br />

ona çevirmeden, “Daha önce kaç kişiye hissettin bunu?” diye sordu. Can sorunun ciddiyetine<br />

şaşırmıştı, doğruyu söyleyip söylemekte tereddüt etti, tereddüt ettiğini fark eder etmez,<br />

“Kimseye.” diyerek yalan söylemeye karar verdi.<br />

Duru, hissettiği duygunun derinliğini hesaplamak istiyordu ki Can Manay, “Sana kimsenin<br />

sahip olamaması için hayatlar almaya hazırım ben.” diye mırıldandı yine. Duru kaşlarını<br />

kaldırıp, “Ne demek şimdi bu!?” diye çıkıştı. Can Manay’ın kendisini böyle arabesk laflarla<br />

uyuşturacak kadar aptal görmesinden rahatsızdı, ne sanıyordu bu adam, Duru’nun böyle<br />

kelimelerden etkileneceğini falan mı?!<br />

Can Manay, “Senin var olduğunu gördüğüm an ben öldüm Duru... Bahçede dans ediyordun,<br />

hâlâ o anki müziği, çıplak ayaklarını, üzerindeki beyaz elbisenin sökülmüş etekliğini<br />

yaşıyorum kafamda... O an... öldüm... ve doğdum. Hiçbir şey eskisi gibi değil... Olamaz çünkü<br />

artık sen varsın... Ne yapmamı istiyorsun!? Esrarkeş bi adamın seni yağmalamasını mı<br />

seyretmeliyim? Bir saniye bile katlanamıyorum!” dediğinde Can’ın içinde patlayan öfke önce<br />

yüzüne yansıdı, boyun damarları çıkıp sağ eli tek bir yumrukla önündeki panele vurduğunda<br />

Duru geriye çekildi. Böylesi tuhaf bir şiddet gösterisine hazırlıksızdı ama samimiyetini<br />

sorgulamadı, acı içinde olduğu çok ortadaydı. Can kendine hakim olmaya çalışarak ön panele<br />

vurmayı bıraktı. Yumruğunu sıkıyordu. Duru dikkatini Can Manay’dan alması gerektiğini<br />

düşündü, her şey kontrolünün çok dışındaydı. Kafasını dışarı çevirdiğinde, “Nerdeyiz? Artık<br />

eve dönelim... Lütfen.” dedi sakince.<br />

Aslında eve dönmek istemiyordu, bu arabadan inip kendi monoton hayatına devam etme<br />

<strong>fi</strong>kri can yakıcı derecede sıkıcıydı. Deniz’i düşündü Duru, bir şeyler hissetmek için kendini<br />

zorladı, Deniz’i düşünüp içinin acıdığını hissetmek istedi ama içi bomboş gibiydi. Can’la<br />

birlikte olmanın nasıl olacağını düşündü, yine içi boştu ama bu sefer bu adamla sevişse<br />

adamın alacağı zevkin ne kadar büyük olacağını biliyordu. Can Manay için öncelik daima<br />

Duru’ydu, bu Deniz’in asla veremeyeceği bir şeydi, öncelik.<br />

Ruhu sıkıldı, hissettiği duyguların belirsizliğinden, doğrunun ne olduğunu bildiği halde<br />

yanlışın çekici gelmesinden iyice sıkıldı. Deniz, hayatı boyunca kendini yanında kendisi gibi<br />

hissettiği tek kişiydi, onun yanında olmak çok doğaldı bu adamsa onu tanımıyordu bile.<br />

Bahçede dans ederken görmüş ve kafayı takmıştı. Kaç kişi vardı, beni dans ederken seyredip<br />

bana aşık olan ama hakkımda hiçbir şey bilmeyen diye düşündü. Sayı oldukça fazlaydı. Bakışı<br />

yolda, kendi kendine, “Beni tanımıyorsun bile.” dedi. Can, Duru’nunki gibi kendi kendine,<br />

“Seni biliyorum... Etrafındaki herkesin nasıl senden etkilendiğini, senin varlığının yanında<br />

hissettikleri çirkinlik yüzünden pasif agresif bir şekilde sana nasıl saldırmaya çalıştıklarını,<br />

bu ışığının bedelinin yalnızlık olduğunu, bu yalnızlığı sadece Deniz’le paylaştığını ama onun<br />

da seni koruması gerektiği gibi koruyamadığını, en sevdiğin yemeğin çiporta 25* adlı bi yemek<br />

olduğunu, doğduğun yeri, hatta saati, annenle babanın geçirdikleri tra<strong>fi</strong>k kazasını, babaannenle<br />

o evde dört sene yaşadığını, babaannenin mezarına her ay gittiğini, uyurken ayaklarını örtünün<br />

altına iyice sokmak istediğini, Turkuaz adlı dans ekibine katılmak istediğini ve istersen<br />

kesinlikle dünyanın gördüğü en yetenekli dansçı olacağını... Seni biliyorum. Ait olduğun<br />

adamın ben olduğumu biliyorum. Bana ait ama aynı zamanda hiç kimsenin olmadığını

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!