akilah-azra-kohen-fi

Michelin Man. 11
Şaşkınlığını hiç gizlemeden çattığı kaşlarıyla hesap sorarcasına, “Ne tehlikesi?!” diye
sordu Özge.
Sadık, aynı derinlikte Özge’nin gözlerine bakmaya devam ederken kafasını hafif sağa
yatırıp sakin gülümsedi. Özge sabırsızlanmıştı, artık bilmek istiyordu. “Açık açık bana neden
bahsettiğinizi anlatacak mısınız? Yoksa beni buraya gövde gösterinizi izlemem için mi
çağırdınız?! Çölün ortasında terk edilmek üzere olan bu yere!” dedi.
Özge meydan okurcasına diklenmiş, öne gelerek direkt adama konuşmuştu. Oturduğu yerden
öne doğru eğilen Sadık, Özge’nin güzel yüzünden şimdi sadece 20 cm. uzaktaydı. Taptaze
sabun kokuyordu kız. Dümdüz baktı kızın gözlerinin içine. Hayatında gördüğü en güzel gözler
değildi belki bunlar ama en gerçek gözlerdi. Korkusuz, meydan okurcasına hesap sorarak
bakıyorlardı kendisine. Hayatında ilk defa istemesinin sahip olmak için yeterli olmadığını
bilerek bakıyordu bir kadının yüzüne. Bu kadını bu kadar özel yapan neydi diye düşündü istem
dışı.
Bu genç kadın, Can Manay’ın tüm basın kuruluşlarına ültimatom göndermesine neden
olacak kadar tehlikeli ne yapmıştı ya da ne yapabilirdi? Kız zekiydi, oyunu kendi kurallarına
çevirerek oynamayı iyi biliyordu, cesurdu ve umurunda bile değildi ya da umurunda değilmiş
gibi görünmeyi iyi beceriyordu. En tehlikelisi de buydu, umurunda bile olmaması. Umursamaz
bir insan asla elde edilemezdi. Ağzından çıkacak herhangi konu dışı bir cümlenin kızın odayı
terk etmesine yol açacağını hissediyordu Sadık, kız buraya ait değildi ve kendisine ne teklif
edilirse edilsin asla ait olamazdı da. En iyisi fazla bulandırmadan dümdüz konuya girmekti.
Sadık, “Seni Can Manay için tehlikeli yapan şey ne, bunu bilmek istiyorum. Bana tüm hikayeyi
katıksız anlattığın takdirde, sana şimdi nakit 10 bin dolar vermeyi planlıyorum.” dedi.
- 8 -
Kadın olmak. Bir zekaya verilebilecek en eşsiz destek, büyük bir üstünlük. Bu üstünlük,
annelik içgüdüsü ya da anne olabilme zırvalıklarından dolayı değil, içindeki zehre, ondan
panzehir yaratabilecek kadar sahip olmakla alakalı bir güç diye düşünürken karşısındaki
kadının zavallılığı midesini bulandırdı. Lafın gelişi değildi bu bulanma, ağzına gelen kusmuk
tadı Eti’yi öylesine rahatsız etti ki, 35 yıllık deneyimi olmasa masasının üstüne tükürebilirdi.
Kendi zavallılığını deneyimlemekten bıkmayan salaklar arasında geçen 35 yıldan sonra
kusmuğunu yutmak ilk öğrendiği şeylerden biri olmuştu. Eti 30 yıldır Otoimmum hastasıydı.
Sinirlendiği ya da herhangi bir duygusal yoğunluk yaşadığında kullandığı ilaçların da
etkisiyle, kusması bir refleks haline gelmişti. Şimdi karşısındaki bu salağı dinlemek, 50
dakikasına 927 dolar alıyor olsa da, çok zor gelmeye başlamıştı. Can’ın bir kazığı daha diye
düşündü.
Can Manay, yıllardır uygun gördüğü hastaları ayda bir kere düzenli olarak Eti’ye gönderir
ve her bir hasta için de 927 dolar öderdi. Eti, Can’ın önceleri bunu teşhis konusundaki
uzmanlığından yararlanmak için yaptığını düşünmüş ama Can, Eti’nin fikirlerini bir tek
kendisiyle paylaşması için hep pasif ama özde agresif bir baskı uyguladığında, bu hasta
trafiğinin altında başka bir neden aramıştı. Hastaları Eti’ye ihtiyacı olduğu için
göndermiyordu, ayda Eti’ye kazandırdığı 8300 dolara yakın para, aralarındaki gizli