akilah-azra-kohen-fi

terapi içinde olabilirsin.” dedi.
Can çok önemli olduğunu düşündüğü bir soruyu sormak için ağzını açtı ama hanım sanki
Can’ın aklını okumuşçasına, “Asla uyuşturucu kullanmıyoruz, bağımlılık yapma olasılığı olan
hiçbir madde bağımlılık yapacak dozajda kullanılmaz ve her şey kesinlikle bitkiseldir.
Amacımız organizmayı sersemleştirip şaşırtmak değil, ince ayarını yapmak!” dedi. Can, “Size
nasıl güvenebilirim, bunun bi tahlili var mı, testi falan?” diye sordu. Hanım, Can’ın ikna
olduğunu gözlerinden anlayıp adama Can’ın kanını alması için kafasıyla işaret ederken,
“Güven bir yanılgıdır Can, izafi olan her şey gibi. Bize güvenemezsin, sadece inanabilirsin ve
seçersin. Kendi üzerinde test edebilirsin, tek yolu bu.” dedi. Can adama kolunu açtığında testi
yaptırmak için kanını aldırmaya ve sonra Ali’yi arayıp bu hanımın terapi adını verdiği şeyi
uygulatmadan buradan sıvışmaya karar vermişti.
Adamın kanı alması çok hızlı ve acısız oldu. Hanım ve adam odadan çıktıklarında, oturduğu
koltuğa iyice gömülen Can, her şeyin hanımın anlattığı gibi dakikalar içinde halledileceğine
inanmamıştı. İnsanlara uyuşturucu verdiklerini düşündü, etrafta kameralar da olmalıydı. Ali
kendisini nasıl bir yere getirmişti? Ali’yi kaç yıldır tanıdığını hesapladı, ona güvenip
güvenmediğini düşündü, şimdiye kadar güvenmişti ama bugünden sonra bu duygusu kesinlikle
değişecekti. Keşke Ali’den böyle bir şey istemeseydi, aslında sadece rahatlamak istemişti,
Ali’nin onu böylesine tehlikeli bir şeye bulaştırabileceğini hiç düşünmemişti. Canı sıkıldı,
oturduğu yerden kalkmak istedi ama o sırada hanım elinde bir tomar kağıtla girdi kapıdan ve
şimdi yanında kaşları, kirpikleri, saçları ve teni bembeyaz olan albino bir adam vardı.
Adamın elindeki küçük oksijen tüpü ve ağızlık Can’ın dikkatini çekti. Kendisine vermeyi
planladıkları şeyi hava yoluyla vermeye karar vermişlerdi ama Can kararlıydı, kesinlikle
almayacaktı. Ali’yi aramak üzere koltuktan kalktığında kapıdan içeri gümüş renklerde
parlayan servis arabasıyla kırmızı elbiseli kız girdi. Can kızın ittirdiği servis arabasına
dikkatle bakınca, kızın yemek getirdiğini anladı. Yemeklerin üstü gümüş kapaklarla
kaplandığından yemeğin ne olduğunu anlamamıştı ki o an kırmızılı kızın girişte gördüğü kız
olmadığını fark etti. Girişte kendilerini karşılayan kıza çok benzeyen ve neredeyse aynı
denecek kadar benzer bir elbise giymiş, yine pürüzsüz tenli, sarışın bir kızdı ama bu kızın
gözleri yeşildi ve sağ ayak bileğinde dövmesi vardı. Bu kızlardan burada kaç tane var diye
düşünürken, kız servis arabasını Can Manay’ın önüne ittirip kapakları açmaya başladı. İlk
açılan kapağın altından kuzu incik çorbası çıktı. Can şaşırmıştı çünkü bu sevdiği ama sıklıkla
içmediği bir çorbaydı. Tabağın içinde yağından arındırılmış kuzu eti parçaları, havuç
dilimleri ve bütün ama küçük bir patates vardı. Kadın elindeki kağıtlara bakıp Can’la
konuşmaya başladığında, Can dikkatini zorlukla yemekten alıp dinleyebildi çünkü sabahtan
beri bir şey yememişti ve şu an tek yiyebileceği şey sanki bu çorba olmalıymış gibi
hissediyordu.
Hanım, “Sabahtan beri bir şey yememiş olmalısın, değerler böyle gösteriyor. Ayrıca dün
hareketli bir geceymiş hem içki hem ot var kanında. Umarım yoğun bir ot içicisi değilsindir
çünkü vücudunun kolay tolere edebileceği bir şey değil ot. Deniz mahsulleriyle beslenmişsin,
bu bizim için iyi çünkü sindirimin kolay olacak ve hemen terapinin faydasını yaşayabilirsin.”
dediğinde Can şaşkındı ve kadının elindeki kağıdı görmek için sabırsızlanıyordu. Ayağa
kalkıp hanımın elinden kağıdı alması iki saniye sürdü. Gerçekten de bir analizin çıktısı vardı
burada. Ve hanımın söylediği her şey doğruydu. Analizin sahte olmadığını düşündü ama bu,