You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
- 65 -<br />
Hayatında hiç partiye gitmemiş, hiçbir kutlamada bulunmamış bir başkası için heyecan<br />
verici bir durum olabilirdi bu ama Bilge sadece korku hissetti içinde. Geçtiği her yol başka<br />
bir probleme kapı olmuştu hayatı boyunca. Partiye davet edilmesi hoştu ama gitmesi yeni<br />
olaylar zincirinin hayatına girmesine neden olabilirdi ve bu olaylar zinciri her an boynuna<br />
dolanabilirdi. Risk almaya değer miydi?<br />
Kendini bu kadar şansız hisseden birinin risk alması çok tehlikeli değil miydi? Durumu<br />
detaylı analiz edip doğru seçimi yapabilecek kadar ekstra zamana sahip olabilmek için<br />
okuldan erken çıktı. Doğru’yu da erken alıp evin yolunu tuttu. Ehliyetini alması için beklediği<br />
kağıt geleli henüz iki gün olmuştu, normalde bugün almayı planlamıştı ehliyetini ama bu parti<br />
olayı tüm planların değişmesine, hatta bir anlamda her şeyin altüst olmasına neden olmuştu<br />
bile. Daha gitmeden partinin olumsuzluklarını yaşamaya başladığını düşündü, içi sıkıldı.<br />
Gitmeyecekti. Kesin karar vermesine rağmen, evin yolu boyunca gitseydi ne giyeceğini<br />
düşündü. Ama gitmeyecekti çünkü bu çok riskliydi.<br />
- 66 -<br />
Günün, dans bölümdeki öğrencilerin provaları için stüdyoları paylaşma saatiydi. Ada<br />
kapılardaki küçük camdan içeri bakarak geçmişti stüdyoları. Göksel’in orada olup olmadığını<br />
görmek için ekstra bir çaba harcamasına gerek yoktu, sadece kapıdaki küçük camdan bakması<br />
yeterliydi. Göksel’i bulamaması içinde hiçbir rahatsızlık yaratmamıştı, hissettiği tek şey<br />
meraktı. Bu garip yaratığı bir anda başka garip bir yaratığa çeviren şeyin merakı. Dik,<br />
umursamaz, kalpsizliği her hareketine yansımış bu adam şimdi bir sokak köpeği yavrusu<br />
gibiydi. Kaybolmuş, şaşkın, kimsesiz, aç. Bir tek korku yoktu ifadesinde ama geri kalan her<br />
şey oradaydı. Göksel’in uyuşturucu kullandığını düşündü bir an, sınıftan çıkarken Deniz’den<br />
para istediğini duymuştu. Kafasında sorgulamadan merak etmişti. Bir dedikodu köşesinde<br />
yazan tuhaf bir dedikodunun gerçekliğini merak etmek gibiydi duygusu. Okulun bahçesine<br />
çıktığında öylesine bahçeyi inceledi, Göksel hâlâ yoktu.<br />
Otobüs durağına vardığında, durakta oturanın Göksel olduğunu fark etmesi zaman aldı.<br />
Kendini fark ettirmekte, istemese de, oldukça başarılı olan Göksel’se konu Ada’ya gelince<br />
kendi evreninin tüm <strong>fi</strong>zik kurallarının nasıl da değiştiğini düşündü. Kızın kendisini görmesi<br />
beş dakikadan uzun sürmüştü. Ada durağın köşesinde ayakta dikilirken, arkasındaki bankın<br />
ortasında oturan Göksel’e bakmamaya dikkat etti. Önlerinden geçen araçların camından<br />
arkadaki bankta oturan Göksel’in suratını görmeye çalışırken camın yansımasındaki suratın<br />
aynı dikkatle kendisine baktığını gördü ama gördüğü şeye inanamayıp hemen kafasını<br />
Göksel’e çevirdi. Göksel kapüşonunu kafasına geçirmiş, gözlerini yere dikmişti. Hiç<br />
konuşmadan durağın iki ucunda durdular. Birbirlerine hiç bakmadan aynı otobüse bindiler.<br />
Ada kendi durağında otobüsten inerken bir anlık Göksel’e çevirdi kafasını ama Göksel’in sırtı<br />
dönüktü. Göksel tarafından fark edilmeyeceğini düşündü Ada ve indi otobüsten. Sırtındaki<br />
kemanın ağırlığını eşitlemek için çantasını diğer omzuna alıp yoluna devam etti. Kafasını<br />
tekrar hareket eden otobüse kaldırdığında, fark etmekte zorlansa da otobüsün içinden<br />
kendisine bakan Göksel’i gördü. Otobüs hızlandıkça, kendisine odaklanmış bu bakışın
Change language