akilah-azra-kohen-fi

sanki uzun yıllardır ezberlediği bir cümleyi söyler gibi otomatik, “Üretilmeseydi, onun
yokluğundaki yaşamın, nelerden yoksun olabileceğini düşünmek... İşte bu üretilen şeyin gerçek
değerini gösterir. Pastör’süz, Tesla’sız, Depeche Mode’suz bir hayat... Tam bir korku f ilmi
olurdu, en azından benim için. Asıl bunlar gerçek sanatçılar.” diye mırıldandı. Özge aklındaki
soruyu ciddiyetle, “Ne yapmak lazım?!”diyerek telaffuz etti.
Muammer Bey, Özge’nin toy ama taze hırsına, enerjisine gülerek, “Kendin söyledin gerçek
bir sanatçı olsa bu parazitlerin hepsi kaçacak yer ararlar diye. Savaştığın şey sanatçı maskesi
yapan bir avuç parazitse sen de maskelerini düşürürsün, gerçek bir sanatçı bul.” diye cevap
verdi. Özge’nin bunu ciddiye alıp almamasını önemsemeden konuşmuştu, kızın kapasitesiyle
ilgili hiçbir fikri yoktu ve bu cümleyi ciddiye alarak sanat avına çıkacağını düşünmemişti ama
bu cümle Özge için birçok sorunun çözümü gibi gelmişti kulağına. Darbe’yi bulduktan hemen
sonra gerçek sanatçı avına çıkmaya söz verdi kendi kendine. Bu düşünce sessiz ifadesinde bir
gülümsemenin yayılmasına neden olunca, Muammer, Özge’deki birçok tuhaflığın ne kadar
büyük ve temiz bir enerjiden kaynaklandığını görüp o da gülümsedi. Birbirlerinin
gülümsemesini fark edip iyice sırıttılar ta ki Muammer o can sıkıcı soruyu sorana kadar.
“Darbe’yi nasıl bulacaksın? Böyle beklemekle olmaz.”
Özge, Darbe’yi aramakla geçen bir günün daha sonuna gelmişti, içinde umut adına kalan tek
şey bir şüpheydi şimdi. Uyuyamazdı, ofise giderken cep telefonundan ekibi aramaya karar
verdi. Herkesi ofiste toplayacak ve bu gece bir sonraki adıma karar verecekti. Bu adımın
belki atabileceği son adım olduğunu düşünerek bindi otobüse, sahipsiz biri olarak iyi bir şey
yapmaya çalışmanın ne kadar imkansız olduğunu düşünerek geçirdi otobüs yolculuğunu. Eğer
büyük bir şirketin parçası olsaydı, hukuk sistemi işlemişti şimdi ve Darbe bulunmuştu bile
ama tek başına kimdi Özge? Savcılıkta suç duyurusunda bulunmuş, özel mahkemede dava
açmıştı ve ilk dava için verilen tarih üç ay sonraydı. Bu ülkede hakkını hukukla aramak
isteyenler, içlerindeki savaşma istekleri sönüp gidene, uğradıkları haksızlık tatsız bir anı ya
da arkadaşlara anlatılan trajikomik bir durum olana kadar bekletilirler, yıldırılırlar ve
bıktırılırlardı. Hakkını savunmak akıllarına geldiğinde kendilerini otomatik bir şekilde tembel
hisseden bir halk yetiştirilmişti. Ama Özge vazgeçmeyecekti, ne kadar oyalasalar da, ne kadar
engelleseler de, ne kadar bıktırsalar da Darbe’yi bulacak ya da yeniden basacak ama bu halka
okutacaktı.
- 71 -
Doğru’nun yemeği, banyosu, tırnaklarının kesilmesi, dişlerinin fırçalanması, yatırılması,
partiye gidilmemesi için sürekli karar alınması derken gece iyice bastırmıştı. Pencereden
dışarı baktı Bilge. Gece yaşayan insanlar için gün şimdi başlıyordu aslında, ya da birkaç saat
sonra. Kendisine verilen küçük zarfa baktı, adresi okudu birkaç kez, sonra yine cebine koydu
ve odasına geçip 12 gün sonra teslim edilmesi gereken sipariş ödevleri yapmaya devam etti.
Bu ödevlerin aldığı yüksek notlar sayesinde kısa zamanda adı duyulmuştu okulda. Kimse
suratını hatırlamasa da proje hazırlanması gerektiğinde onun numarasını hatırlayan ciddi bir
kitle oluşmuştu. Can Manay’ın programına çıkan kızın kendisi olduğunu biliyorlar mıydı
acaba diye düşünüp eğlendi.
Yatmak üzere dişlerini fırçalarken miydi, yoksa pijamasını giymek için çekmecesini