akilah-azra-kohen-fi

yapmak istiyorum, tabii sadece ahşap aksamını.”
Seyirciler Can Manay’ın kadınıyla ilgili konuştuğunu ilk defa duyuyorlardı, Bilge kağıttaki
bir sonraki soruya baktığında rahatladı çünkü bu soruyu sormasaydı kendini milyonlarca
kişinin önünde salak gibi hissedecekti. Herkesin o anda sormak istediği ve yine Can Manay’ın
planladığı soruyu sordu. “Kadınınız kim?”
- 48 -
Duru koltuğun o kadar ucunda ve televizyona o kadar odaklanmış oturuyordu ki, bir milim
daha poposunu oynatsa düşecekti. Kambur durmaktan ve bu şekilde biçimsiz oturmaktan
omurgası ağrımaya başlamıştı ama içtiği joint kıpırdamasını engelleyen bir ağırlık
oluşturmuştu bedeninde. İzlediği şeyin gerçekliğini kafasında sorgularken, elindeki jointe
bakmak istedi ama Can Manay’ın ekrandaki görüntüsü sabitleyiciydi. Kadınının kim olduğunu
açıklamak üzereydi...
...Can Manay soruya cevap vermekte tereddüt ediyordu, başını öne eğdiğinde Duru
televizyona daha da yaklaşmak istedi ve doğal olarak koltuktan kaydı. Sehpayla koltuk arasına
düştü ama önemsemedi, ekranda yarım sırıtması suratına yayılan Can Manay’ın kaşlarının
altından kafasını kendi kendine sallayıp, “Evet... Biri var... Ama henüz benim değil.”
demesini izledi.
Sunucu kız, “Henüz sizin değil?! Ne demek bu?” diye sorduğunda Can Manay’ın dolu
kahkahası yankılanıyordu salonda. Duru ancak koltuğa geri tırmanabildi.
Ekranda şimdi Can Manay vardı, kaşlarının altında parlayan gözlerini kameraya dikmişti ve
milyonlarca kişiye konuşmaktan hiç çekinmeden, “Benim olacak demek.” diye açıkladı.
Stüdyodan alkışlar yükselirken konuşmasına devam etti. “Muhtemelen o da şimdi
seyrediyordur... Henüz çok yeni tanıdığım biri, o kadar yeni ki... Şöyle söyleyeyim, şu an
kendisinden bahsedildiğini anlayamayacak kadar yeni... Ama kim bilir belki anlamıştır.” dedi
ve yine kameraya dönüp sordu, “Anladın mı?”
Duru suratını buruşturup elindeki izmariti somururken, izlediği şeyin gerçekliği komik
geldi. Kimden bahsediyordu acaba? Can Manay’ın kadını olmak nasıl bir şey olurdu? İzleyen
kadın anlamış mıydı kendisinden bahsedildiğini? Bu adamda cesaret vardı. Umursamazlığı
çekici kılan bir cesaret. Erkeklikten gelen bir meydan okuma.
- 49 -
Stüdyo izleyicileri arasından birkaç kişinin, “Anladım!” diye Can Manay’a seslenmiş
olması iyi espriydi, stüdyodakiler gülmeye başladıklarında Can Manay da espriyi anladığını
gülerken kafasını iki yana alaycı bir şekilde sallayarak gösterdi.
Bilge sanki bir tiyatro oyununda gibi hissetmeye başlamıştı. Can Manay’ın sevimlilik
yapmasını mı beklese, sorulara mı geçse bilemedi. Can Manay’dan bir işaret alabilmek için
dikkatle ona dikmişti gözlerini. Can Manay kendisine bakıp, “Sana n’oldu, sen niye şoktasın?”
diye sorduğunda cevap verebilmesi için iki saniye geçti. Bilge gülümsemeye çalışarak rolünü
oynadı. “Sizi senelerdir tanıyorum ve ilk defa diğer insanların önünde bu kadar kendiniz gibi
olduğunuzu gördüm, şaşırtıcı.” dedi. Bu kocaman bir yalandı. Bilge, Can Manay’ın belki
senelerdir öğrencisiydi ama onu kesinlikle tanımıyordu, Can Manay samimiyeti çok iyi taklit